महाभारतम्-04-विराटपर्व-049
← विराटपर्व-048 | महाभारतम् चतुर्थपर्व महाभारतम्-04-विराटपर्व-049 वेदव्यासः |
विराटपर्व-050 → |
महाभारतस्य पर्वाणि |
---|
कृपेणार्जुनचरित्रप्रशंसनपूर्वकं कर्णगर्हणम् ।। 1 ।। तथा स्वेषु एकैकेनार्जुनस्य दुर्जयत्वकथनपूर्वकं संभूयाभियाननिर्धारणम् ।। 2 ।।
वैशंपायन उवाच। | 4-49-1x |
तस्य तद्वचनं श्रुत्वा नीतिशास्त्रविशारदः। | 4-49-1a 4-49-1b |
सदैव तव राधेय युद्धे क्रूरतरा मतिः। | 4-49-2a 4-49-2b |
नया हि बहवः सन्ति शास्त्राण्याश्रित्य चिन्तिताः । | 4-49-3a 4-49-3b |
देशकालेन संयुक्तं युद्धं विजयदं भवेत्। | 4-49-4a 4-49-4b |
देशे काले च विक्रान्तं कल्याणाय विधीयते। | 4-49-5a 4-49-5b |
भारं हि रथकारस्य न व्यवस्यन्ति पण्डिताः। | 4-49-6a 4-49-6b |
एको हि शत्रून्समरे समर्थः प्रतिबाधितुम् । | 4-49-7a 4-49-7b |
एकश्च पञ्च वर्षाणि ब्रह्मचर्यमधारयत् । | 4-49-8a 4-49-8b |
सैन्धवं वनवासे तु जित्वा कृष्णामथानयत् । | 4-49-9a 4-49-9b |
एकः सपत्नाञ्जित्वा तु कुरूणामकरोद्यशः । | 4-49-10a 4-49-10b 4-49-10c |
पाञ्चाली श्रीमती प्राप्ता क्षत्रं जित्वा स्वयंवरे । | 4-49-11a 4-49-11b |
तथा निवातकवचाः कालकेयाश्च दानवाः । | 4-49-12a 4-49-12b |
एकेन हि त्वया कर्ण किं नामेह कृतं पुरा। | 4-49-13a 4-49-13b |
इन्द्रोपि हि न पार्थेन संयुगे योद्धुमर्हति । | 4-49-14a 4-49-14b |
आशीविषस्य क्रुद्धस्य पाणिमुद्यम्य दक्षिणम्। | 4-49-15a 4-49-15b |
अथवा कुञ्जरं मत्तमेकमेकचरं वने। | 4-49-16a 4-49-16b |
समिद्धं पावकं चापि घृतमेदोवसाहुतम्। | 4-49-17a 4-49-17b |
आत्मानं यः समाबध्य कण्ठे बद्ध्वा तथा शिलाम् । | 4-49-18a 4-49-18b |
अकृतास्त्रः कृतास्त्रं वै बलवन्तं सुदुर्बलः। | 4-49-19a 4-49-19b |
अस्माभिरेव निकृतो वर्षाणीह त्रयोदश। | 4-49-20a 4-49-20b |
एकान्ते पार्थमासीनं कूपेऽग्निमिव संवृतम् । | 4-49-21a 4-49-21b |
उत्सृष्टं तूलराशौ तु एकोऽग्निं शमयेत्कथम् । | 4-49-22a 4-49-22b |
यत्ता वयं पराक्रान्ता व्यूढानीकाः प्रहारिणः। | 4-49-23a 4-49-23b |
यत्ताः सर्वे रथश्रेष्ठं परिवार्य समन्ततः। | 4-49-24a 4-49-24b |
द्रोणो दुर्योधनो भीष्मो भवान्द्रौणिस्तथा वयम्। | 4-49-25a 4-49-25b |
न ह्यसंगत्य समरे पार्थं जेष्यामहे वयम्। | 4-49-26a 4-49-26b |
।। इति श्रीमन्महाभारते विराटपर्वणि |
4-49-6 भारं हीति। यथा रथकारेण दिव्योऽयं मया निर्मितो रथः सुदृढाङ्गः अनेन त्वं देवानपि सर्वथा जेष्यसीत्युक्ते तद्वचसि भारं दत्त्वा देशकालानुकूल्यमनपेक्ष्यैव न व्यवस्यन्ति। योद्धुमेति शेषः। एवं त्वद्वचसि भारं दत्त्वा देशाद्यानुकूल्यमनवेक्ष्य कथमस्माभिर्योद्धव्यम्। तवतु वचनं रथकारवचनवदर्शशून्यमिति भावः ।। 6 ।। 4-49-10 एकः संयमिनीं जित्वा इति धo पाठः ।। 10 ।।
।। एकोनपञ्चाशोऽध्यायः ।। 49 ।।
विराटपर्व-048 | पुटाग्रे अल्लिखितम्। | विराटपर्व-050 |