१६८ [३.०६. प्र । ये घामा॑नि । पूवर्णि । अन् । त्रि | पट् अ॒ष्वान । वि॒ितारं । वसू॑तः । वि॒ितार॑ः | मि ते ॥ द॒धुः | अन॑माः | यः | चन्त॒ | दमाः ॥ २ ॥ पेट० प्रति के पूर्वाध मानव जन्तामा विद्यार विभुः दांनीबाः ॥ १॥ श्र] [स्त्यायु॑मदि॑ति॒ सिन्मकैः स्व॒स्तिमळ मुख्याय॑ दे॒वीम् । इ॒मे पथ जो अनी नि॒षा उ॒षास॒ान करता ॥ ३ ॥ प्र । य॒न्न्या॑म् | बदि॑ितिम् । सिन्धु॑म् अ॒र्कैः। तिम् । स॒ख्याप॑ दे॒वीम् ॥ उ॒भे इति॑ ॥ म । अ॒ः ॥ अह॑नी॒ इति॑ । नि॒पात॑ः । व॒षाको । कस्ताम् । वं इति॑ ||३|| बेट० : स्वीमि गृहदिताम् अदितिम् सरस्वतीम् नमः। महानतः होने एवम् हि कर्म त वरु॑णश्च॑ति॒ पन्या॑मि॒पम्पति॑ः सुवि॒तं गा॒तुम॒भिः । 1 इन्द्रा॑विष्णू नृ॒बदुपु स्तवा॑ना॒ शर्म॑ नो पन्त॒मम॑च॒द् वरू॑षम् ॥ ४ ॥ नि अमानः || पन्म | इ॒षः पतिः । सुतम् । गातुम् | अभिः । इष्णुि इर्ति । नृश्यत् ॥ ॐ इति॑ि । सु । स्वा॑ना । शर्म॑ । अ॒ः ॥ य॒न्त॒म् । अम॑ऽवत् । वरू॑षम् ॥ कम्पतिःोभनमाम्म | हे इन्द्राविष्णु तुबमाती डबी हम्म् मनुष्यवुकं सुण दम् ॥ ॥ ॥ इंट० मिचिनोति मन्यानम्मा आ पह॑नस्य म॒रुतामसि दे॒वस्य॑ ऋ॒तुर॑नि॒ मम॑स्य J पान् पति॒जेन्प॒दृंह॑सो जो मि॒त्रो मि॒त्रयो॑ह॒त न॑ ठष्येत् ॥ ५ ॥ या। पतस्य | म॒रुतम् । अाँसि | दे॒वस्य॑ ऋ॒तुः । अति॒ । अव॑स्य । पाय पतिः । जम्यौत्। सः | नः | मि॒त्रः | यत् | उ॒त | नः | श्ये॒त् ॥ ५ ॥ पाठिाइन्छः ॥५॥ बेटा मस्ताम् बसणानि वामस्य मान मिसिया इति तृतीवाटके महमवर्गः ॥ नमः .. ३. माखि मुझे, जगभचा उपचा
