पृष्ठम्:Rig Veda, Sanskrit, vol2.djvu/४५५

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

देमा यही अत्र॑ महि॒ना वार॑मृण्वषोऽव॒स्तु आ मध॑न्धे॒नवः॑ः । स्वर॑न्ति॒ ता उ॑प॒श्वा॑ति॒ सूर्य॑मा नि॒शुच॑ त॒षस्तत॒वीरि॑व ॥ ५ ॥ म॒ही इति॑ । अने॑ म॒हि॒ना । बाम् || तुर्जः | | सन् | धे॒नवः॑ः । लौन्ति 1 ताः । उपतौति । सूर्य॑म् । था। निश्च॑ः । ज्वमैः । नन ॥ ५॥ बेट० महान्दीबस्मिनको माहात्म्येन प्रक्षिपमः। मःम गृहे तामवः उपामुळे ऊपसिठहम्" सुधोई पव: प्रसवन्ति अर्या म् कान्त वा स्टेजमनुभास्टेन' 'स १०२४ [२.११. आजमुताये केविनूप मित्र॒ यत्र॒ वरु॑ण गातुमचे॑यः । अन॒ त्मनः॑ सुनतं पिन्व॑तं धियो॑ यु॒वं विश॑स्य॒ मन्ये॑नामिरज॑पत्रः ॥ ६ ॥ . 1 श्रा | वा॒म् ॥ ऋ॒ताय॑ । के॒शिन: 1 अनुफ्त 1 मित्रे 1 बजे । बरु॑ण । गा॒तुम् । अने॑यः । वं] रमन | सुजत॑म् । पिन्वेतम् । धिर्यः । यु॒वम् । विप्रेष्य | मन्म॑नाम् । इ॒षः ॥ ६ ॥ 1 t कूट विधावनी! पाक प्रथाः वाभिमुवंग अनुम् मित्रावो । यत्र गम भुजः सत्र नाममैव वेश्यकामा कर मुकमणि का बेवादित विष्ट अभयः ॥ १ ॥ 4 यो दीपः श॑शमा॒नो ह॒ द्वाति क॒विता यज॑ति मन्य॒साध॑नः । उपाह॒ तं गुच्छे ध्व॒रमच्छा गिर॑ः सुम॒ति ग॑न्तमस्म ॥ ७ ॥ 1 गः । वा॒म् । य॒ज्ञैः । शशमानः । हु | दार्शति । क॒विः | होनो । यजेति । म॒म्मसा॑नः ॥ उपे ॥ गई। तम् गर्छः षः ॥ अ॒प्स॒रम् | अन् । गिरेः । सुम॒तिष | च॒न्त॒म् । अबू इत्य॑स॒ऽयू ॥ बेट० नः वाम् :अमनःइदिः कविः होता मनमानों काबविता, उम् सुपातम् एत्रबुबाकामदेये। वया सत्रमाः म गन्तवम् ॥ य॒त्रां य॒ज्ञैः प्र॑य॒मा गोभि॑रवाना मोनप्रयुक्तिषु । मन्ति मन्म॑ना मे॒यता गिरोऽप्पा मन॑सा रे॒रदा॑शाये ॥ ८ ॥ १.वि. 1- Bege A इ.पं. १. 'मनुषाको 'बलमास्ति वि. 4.पं. मस्तिो 4-८. R... बानो, ↑