एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
१२४
कुमारसम्भवे
तत इति । ततः इन्द्र शिवहर्यङ्कारप्रत्यनन्तरं स नन्दी नन्दिनामको गणः । कर्ता । सुरेन्द्रे देवेन्द्रं प्रतिपय प्राप्ताश्च सद्यः तत्क्षणं अविलम्बेनयर्थ: । कचं भुजाधप्रदेश आहित: स्थापितः निहित इति यावत् । ऽमदकः सुवर्णfष्ट: येन स तथोक्तः सन् सुटु गौरवं प्रदरः तेन जगतप्राः दिनेत्यर्थः । प्रतीवयामास सन्तोषयामास । लयं गत्वा नत्वन्येनेति भावः । ईश्वरस्य शिवस्थ । सम्बन्धविवक्षया ईश्वरस्येत्यक ईख रमिति कर्मस्थाने षष्ठप्रयोगः । शशंस विज्ञापयामास च। ससुरदेवेन्द्रमममं निवेदयामासेत्यर्थः ॥ ६ ॥
भूसंश्रयेत । स नन्द । कर्ता । अनेन सम्म खंस्खिनने त्यर्थः । जंगप्त ईशरण रानी कj। भ.संज्ञा’ असतं कुटौभगत्यर्थः । कृता द्रक्षेत्रर्थ। अभ्यनुज्ञा अनुसर अनुमतेिरिति यावत् । देवद्रप्रवेशार्थमिति भावः । यस तयोंत अंतएव पुरोगः अग्रवर्ती सन् तं सुराणां देवाना
