एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
५८
कुमारसम्भवे
फलानां सुमां वरवल्ल हारयष्टिं न्यधत्त दत्तवान्। या सुतफलहारवती। कन। शहितायस्य सुमेरुपार्वतद्वयम् मूर्ति मस्तके स्थितस्य गङ्गौघयुगस्य गङ्गाप्रवाहद्वयस्य लक्षी शोभां प्राप । तहत् शशभे इत्यर्थः । अत्र निदर्शनालयः । तदुकम् “सभवन् वस्तुसम्बन्धोऽनुभवन् वापि कुत्रचित्। यत्र विश्यानुविस्वत्व' बोधयेत् सा निदर्शना” इति ॥ २४ ॥
गखेति । अरारिः कामशयः हरः । नखत्रणवेणिभिः गखवतपल्लिभिः आत्मकृताभि: वर रमणीये तस्याः नितबविश्वे चलम् अस्थिरं यत् स्वस्य प्रामनः चतः चितमेव सृगः तस्य बन्धनाय बन्धनार्थं मनोभुवः कामस्य पाशं बन्धनरज्ञमिव रसगाकलापं कथदास बबन्ध निवेशितवान् । अत्रे उत्प्रचालञ्जरः ॥ २५ ॥
भाचेक्षणेति । स शिवः । आवे लाटे यत् वयं नो तदेव अग्निः। प्रदौपरूप इत्यर्थः । तत्र पञ्जनं कष्कलं खरः भङ्ख् पातयित्वा स्वङ्नुस्त्रविति शेषः । नवोत्पस्त्रत्वाः नव
