|
करोति पादावुपगम्य मौलिना |
असम्पद इति ॥ प्रभिन्नो मदस्रावी दिग्वारणो दिग्गजो
वाहनं य्य सः। ऎरावतेनोढ इत्यर्थः। वृषा दवेन्द्रोऽसम्पदो
दरिद्रस्य वृषेण गच्छतो वृषभारूढस्य तस्येश्वरस्य पादौ मौलिना
मुकुटेमोपगम्य । प्रणम्येत्यर्थः । विनिद्राणां विकसितानां मन्दा-
राणां कल्परुकुसुमानां रजोभिः परागैः अरुणा अङ्गुलयो
ययोस्तौ तथोक्तौ करोति । दिग्गजारोहिणामिन्दादिनामपि
वन्द्यस्व इन्दुमौलेः किं सम्पदा वृषारोहणे वा को दोष इत्यर्थः
॥ ८० ॥
यदुम् “अलशक्ष्यजन्मता" (५। ७२) इति ततोत्तरमाह--
विवक्षतेति ॥ च्युतात्मना नष्टस्वभावेन अतएव दोषं दूषणं
विवक्षता वक्तुमिषच्छतापि त्वया ईशं प्रत्येकम् “अलक्षयजन्मता"
इत्येतदेकम् । वच इत्यर्थः । साधु भाषितं सम्यगुक्तम् । कुतः।
यम् ईश्वरमात्मभुवोऽपि ब्रह्मणोऽपि ॥ "ब्रह्मात्मभुः सुरज्येष्टः"
इत्यमरः ॥ कारणमामनन्ति उदाहरन्ति। विद्वास इति शेषः॥
"पाश्चध्नस्यास्त्रदास्म-” इत्यादिना मनादेशः॥ स ईश्वरः
कथं लक्ष्यप्रभवो लक्ष्यन्मा भविष्यति । अनादिनिधनस्य भग-
वतः कारणशङ्खाकलङ्कखे नागिष्यत इत्यर्थः ॥८१॥
- ↑ श्रुतम् ।
