अस्मिस्तु निर्गुणं गोत्रे नापत्यमुपजायते । |
अतोऽहं षण्मासाभ्यन्तरे तव पुत्रानीतिशास्त्राभिज्ञान्करिष्यामि । ' राजा सविनय पुनरुवाच-
| " कीटोऽपि सुमनःसङ्गादारोहति सतां शिरः। |
अन्यच्च---
यथोदयगिरेव्यं सन्निकर्षण दीप्यते । |
गुणा गुणज्ञेषु गुणा भवन्ति |
तदेतेषामस्मरपुत्राणा नीतिशास्त्रोपदेशाय भवन्त' प्रमाणम् । इत्युक्त्वा तस्य विष्णुशर्मणो बहुमानपुर सर पुत्रान्समर्पितवान् ।
अथ प्रासादपृष्ठे सुखोपविष्टाना राजपुत्राणा पुरस्तात् प्रस्तावक्रमेण स पण्डितो- ऽब्रवीत् * भो राजपुत्रा ! शृणुत-
काव्यशास्त्रविनोदेन कालो गच्छति धीमताम् । |
तद्भवता विनोदाय काककूमदीना विचित्रा कथा कथयामि' । राजपुत्रै- रुक्तम्- आर्य । कथ्यताम् ।।
इति कथारम्भ समाप्त ।