२प०४,१,३] इन्दमार्थिकः । । ७२२ ऽयं तथा । प्रियमेधषिः। २ ३ ९ १ २ ३ १ २ २ १ ९ आत्वारीयथोतयेसुम्नायवीयामसि । ३ १ ९ तुविकूर्मिहृतोषयमिन्द्रश्शविष्ठसन्पतिम्भ ॥ ३ ॥ १३३ दीयं "वय’ समलवण मत्रम्() “आ” हर [उपसर्गेष्ठनेयय- क्रियाध्याहारः१) ] आहत्य “महान्तं” महत्-प्रभूतं “पूर्विनष्ठ' पूर्वमादौ संसारे प्रवर्तमानम् । "उग्रं ’ क्षुत्पिपासानिमित्तेन भयङ्करं । ‘वच ” अस्मदीयं वचनं ('अशनायापिपासे च त्व उग्र' वचः—इति श्रुतेः ) “प्रपावधी " अपजहि, देवत्वं प्रापये त्यर्थः (“तत् प्राप्नोत्यशनायापिपाने निवर्तते । न वै देवा प्रश्नन्ति न पिवन्ति’ –-इति श्रुतेः ॥ २ ॥ १२१
- - - - - - - - -
- “इन्द्र शविष्ठ सत्यने”-इति ऋग्वेदीयपाठः ।।
१२२ उत्तरार्चिकस्य ८,,३,१= ऋग्वेदस्य ६५१,१= ऊहे २११८ ।। (९)--वय ति सुत रति च ननामक्ष पठभेदेन सप्तमं नैघण्टुक २,°। (३)-"ाशो यथोति मूले षा-त्युपमर्श-परार्थभरेति त्रिधा बघ्या हार्येति भावः ।
