६२६ सामवेदसंहिता । [४प्र०१,२,४ २ ३ ५ २ १ २ ३ ४ ५ मसित्वा। औौरवोश्चै। . सार२३४नी। .थ्यन्ताः। । चीeतुवि। नृम्णभाजाम् । औद्यश्च । अ२३४ नाः । भरा। सविताम्। यस्यकोना। और २ ३ ४ ५ २ १ र २ ५ २ ४ च्छइ । ता२३४ना। त्मना। सचिया। मा३४३ । नू३५ 'ता६५६ ॥ ६ ॥ ८४ इदं रूपं । पचाद्यच् । अकारस्य व्यत्ययेन ओकारः । प्रयमक वचनस्याकारःकामयमानी भवसि तद्धनमाभरेत्यर्थः) । वयं च “त्वोताः” त्वया रचिताः सन्तः । “‘तन।" (धननामैतत्(?) विस्ततानि धनानि ‘‘मना’() आत्मना स्वयमेव अन्य-नैरपस्ये- रैव "सच्चाम” (सह अभिभवे | धातूनामनेकार्थत्वात्त्वत्प्रसा दालभेमहि। ‘‘सनिष्यन्तश्चित्तविनम्णवाजम् ” इति छन्दोगाः । “‘सस्- वसिष्ठ”-इति बह चाः । “कोनातमात्मनास ह्याम"-"चाकनभनातनासनुयाम इति पाठो ॥ ४ ॥८४ - --
(क).-'किं पुनरभि . भत्रे से ? कोन: , कुतिसप्ताय ते ऊनाथ कोन : । शन्दस- त्वात कुशस्य क-भावः। पञ्चम्यं कवचम कन्दमबङ्गाददेशः। कोनातू । करिस्साद् ऊनच शत्रोरित्यर्थ-इति वि० ॥ (२)-तीति धनगम रु कर्मावं शतितमं नै ,कम् ९,१०॥ (२)-'भन्नं षडदेरात्मनः । । ४ । १४१ ।"-यात्ममारोपः ।
