२प० २,४,६] छन्दआर्चिकः । ३ ४e अथ षष्ठी । द्वयोः श्रुतकक्ष एव सुकक्षो वा ऋषिः । उप नो हरिभिः सुतं याहि मदानांपते । २ २ उप नो हरिभिः सुतम ॥ ६ ॥३६ I उपन२३द्दरिभिःसुनवा। याविमदानाम्य। ताः। तत् पुत्रत्वमुपचर्यते". सा] "धयति" मोमं पिवति | पोषयति । वा स्ख-पुत्रान् मरुतः | किमिच्छन्तो ? "थव स्युः"(६) अत्रं कामय- माना । कीदृशी ? “रथानां ” मरुत(७) "वह्निः ” पृषतीभि वैडवाभिर्वाङ्गो संयोजयित्री स “युक्तॐ सर्वत्र सम्मता पूज्या - भवति ॥ ५ ॥ ३५ A , हे “मदानां पते !" ‘माश्वन्यनेनेति मदः मोमः |‘मदोऽनुपः। ३६ उत्तरार्चिकस्यe,१,१०,१ । १ ४ (५)-वैfटकाव्यायिकष्ट छत्तन्नान्यव्यमथ यथथत्वात कल्पनार्वज वा । द्र। । तदुक्तम् तर्कपदान्निम - शबर स्वामिना ‘धभर्तमान्वाद्यानम्' इत्यादि भगवता भीभमाशं विशेषेण तथान्यन्यपि । (१)-‘ययःशब्दं न कबिघते तामिति श्रवस्यति. श्रयम्यतेः ३ प्रत्ययः . (२,२,- १७०) के काम इत्यर्थःइति वि० ।। (१)-‘कदशन पुषर्म कतम् बङ? उथते ‘रघम' ग्यभावभासित्यर्थः
