एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
१म ख०, १म ]
२५३
छन्दआर्च्चिकः ।
अथ चतुर्थी ; भार्गहुतिः सोमो वा ऋषिः ” । २ २ २ २ १ २ २ २ १ २ २ १ २ २ २ द्धर्चे वा यदीमनु वीच द्झेनि वेरु तत् । परि विश्वानि काव्या नेमिश्चक्रमिवाभुवन, ॥ ४ ॥ ८४ १ २ २ १ चह्न । आइडादधाश्च । माझेवा२२४यन् । द्यावा चरख३ । ययोर३४व। था!इवोऽचद् ॥ ४ ॥ ३ २ २ हे ‘अग्ने ' ! ‘वा' त्वां ‘महें महतः 'राये'(') धनस्य ‘दानायदानार्थ ’ ’समिधीमहि वयं सम्यग् दीपयामहे । ‘तृवन ' वर्षितः । अग्नये ‘महते’ ‘होत्राय' अग्निहोत्रार्थ () ‘द्यावा " दिवं 'पृथिव' त ‘ईडिष्व' स्तुहि ॥ ३ ॥ ३
- ‘युत्समदस्यार्षम्-इति वि० ।
४ नास्तीयमुत्तरार्चिके ॥ ६२ (१)-‘ये महे ई धार्यते यतते द्रष्ट” इति वि० । र व उमः । भागं कप । मिति ध्वनितम (२)--‘‘यते नदिति चेय ' कोम द्रव्यम् , ; पिचैनं तदर्थचट्य, मनो समभ्यर्चयेत्यर्थ । सीमप्रदः शत्र , प्रदर्शनार्थम्, भई मां दानादि क्रियायां मन्वभिगो भूयाथेयर्थ’-इति वि• । ।
