एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
२२०
[१म प्र०,१म अ०
सामवेदसंहिता ।
अथ द्वितीया । वतसप्रिऋषिः । २ २ १ २ ३ १ ३२ ३ प्र भर्जयन्तं मह वियोध ३ १र २र ३ २ ३ १ २ मूरैमूरं पुरान्दर्माणम। १ २ २ २ २ १र २ ३ नयन्तङ्गर्भिर्वनां धिय धी १ २ ३ १ र २ ग २ २ इरिसभं न वर्मणा धनच्चिम्॥२॥ ७४ त्यजन्तोभानवः नाकम् अन्तरिक्षम् () ‘अच्छ' आभिमुख्येन ‘प्र सस्रते’ प्रसरन्ति ॥ ( ‘‘सत्रत "-सिस्रते" इति पाठौ ॥१॥ ७३ हे स्तोतः ! त्वम् 'जयन्तम् () असुर-सेनानां जेतारं महां --- - ७४ नास्तोयमुत्तरार्चिके । ४४ (७)--नाकं यमोकम्-इति धि । नाकमत निघण्टौ दिवधादित्यस्य घ साधा रेल् मामसु टोयम् । ‘भूथ्यु म्यान ’ अति नै फ़ायम गमगाद् आदित्यपरुपलेपि य लोकपरं शलभम्. धन्नरोह परन्तु कुलू सभ्यम् ।। ()-'प्रेत्ययं अयन्तमियनेन सम्बन्श्रथितयः भः प्रथमैकवचनमदम् द्वितीयेक वचनस्य स्थाने इष्टयम्. भुभ ५णुलोकं अयमम्. “इस च प्रदर्शनार्थम् वनपि शोकाम् जयन्तम्' -इति वि० ।।
