एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
१म ख०, १म ]
२११
छन्दआर्च्चिकः ।
यथार्भी। वसिष्ठऋषिः । २ २अ ३ २ ९ १ र २ ३ इन्धे राजा समर्थनमोभिः यस्य प्रतीकमाहुतं घृतेन ।। १ २ ३ १ २ ३ २ ३ नरोहव्येभिरोडने सबाध १ र २ ३ १ २ अग्निरग्नमुषसामशोचि ॥ ८॥ ७० देवन यजन्तम् । यद्वा, सत्यस्यानन्द-लक्षणस्य मङ्गमयितारं रोदस्यव्यप्य वर्तमानम् । 'हिर व रूपं सुवर्ण-प्रभम् । एवं विधम् ‘अग्नि" ‘वः ' यथाकम् 'अवमे' रक्षणाय 'तनयित्नो' तनयित्नरशनिः (') महाकम्मिकः, तत् मदृशा ‘अनित्ता' न विद्यते चित्तं यस्मिन् तदचित्तम् (चित्तोपलक्षित-मवेन्द्रियोप संहारो मरणमिति यावत् ) तमन्मरणात् ‘पुग' प्रागेव ‘आ कृणुध्व" यूयं समन्ताद् विर्भिरग्निं भजध्वम् ॥७॥६८ ७० नास्तोयमुत्तरार्चिक। ४२ (७)- ननयिनमध-वाचकः प्रसिद्धः , न भाट परोनि पोपचरिकन ,धः । नथा च विवरण नये 'शचितत ओचेतना त तनयनः गर्जन भक्षण =म । प्रादुश्मन ‘हिरणरूप' वैद्य ममानमग्निम् इत्याद्यर्थः ।
