२ ३ २ ३ २ उ ३२ २ ३ २ वैश्वानरम्टन आ जातमणिम्। २ २ २ २ २ १ २ २ १ २ कविषु सम्माजमतिथिं जनाना ३ २ ३ १ २ १ २ मासन्नः पात्रं जनयन्त देवाः ॥ ५ ॥ ६७ मूनेशिरोभतम । कस्य ? ‘दिव' द्युलोकस्य, ‘पृथिव्याः '। प्रथितायाभूमेः ‘अरतिं गन्तरम् () । यदा गन्तव्यं स्वामिनं । ‘वैश्वानरं’ विश्वेषां सर्वेषां नराणां सम्बन्धिनम् । 'नटतं’ ऋत- मिति सत्यस्य (२) यज्ञस्य वा नाम । ( निमित्तसप्तम्येषा (९) ) ऋत -निमित्तम् ‘आ’ आभिमुख्येन जातं () स यदावुत्- पत्रम् । ‘कविं' क्रान्त-दर्शिनम् 'सम्राजं' मम्यग्राजमानं, यजमानानाम् ‘अतिथिं हविर्वहनाय सततं गन्तारम । यद्वा, अतिधिवत्पूज्यम् । ‘आसन्’ () (असनि आस्यं, द्वितीयार्थं सप्तम ) आस्य-भूतम् ( अनि लक्षयेनास्येन हि देवा हवींषि ६७ उत्तराचि कस्य ४,२,२,१ ।। (१)- पृथिवतः हवींषि रहे। छ- लोकस्य गन्तरमित्यर्थः । (२)-नि२ २,१२,१।। (९)-निमिभात् कर्म-योगे (९.,२३ इति वचनात् । ()-'च-इत्येष उपेलेसस्य स्थाने । उपजानम् प्रष्टमित्यर्थः इति वि० ॥ (५}-१द्दशो-इत्यादिना (,१,) स्य-शब्दाभन, सुपां स्रगित्यादिना । (१,१.२९) सप्तम्य। शुक् च ।।
