पृष्ठम्:सामवेदसंहिता भागः १.pdf/११२

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
१म ख०, १म ऋ ०]
१०९
छन्दआर्च्चिकः ।

१ ०८ ४ र ५ ५ १ र ५ ४ ४ ।। २र I अग्ने विवखदाभरो। वाशयि। अस्मभ्यमूताऽऽयायि २र २ १९ ९ २ १ १ ९ : मचे । ओोऽ। वा३दायि। ओ ऽ। वाचयि। दायिवोऽ९ पूर्वोक्तासु ऋक्षु बचानामनुक्रमणिका-नन्यं पर्यालोथ तत्रोक्ता ऋषिछन्दोदेवता योजिताः। एव मुत्तरास्वपि योज नौयाः॥ अग्ने विवस्वदित्येषा तु बहुचैर्नात्रता, तथाप्यस्याः छन्देवते पूर्ववद्विसाई, ऋषिस्तु वामदेवइति नन्यान्तराद्व गतः (') ॥ हे 'अग्ने' त्वम् ‘अस्मभ्यम्’ अस्माकं () ‘महे ऊतये’ महते रक्षणाय [अव रक्षणे-इति धातोः ऊतियूतिजूतोति (२) सूत्रेण निपातितं रूपम्] ‘विवस्वत्' () स्वर्गादि लोकेषु विशेषेण निवा सस्य हेतुभूतमिदं कर्म ‘आभर' सम्पाद्य । [ह प्रक्षेर्भरदमी ति भत्वम्] ‘हि ‘न' ‘दृशे' दर्शनार्थ ‘देवः यस्मात् त्व नः अम्माक ’ योतमानः 'अमि' । [इन्द्रादयोनास्माभिर्ह प्रन्ते, त्वं तु गार्हप I वधखटषिः अनपो वा । (५)-मैगथादिग्रन्यास् । ()--षष्ठयै चतुर्थी '२, २. ६२-इति कारयनवचनम् । (२)–‘ऊतियूतिजूतिमतिखेतिकोफी' य' २, ३. ९२ ।। (२)- "वियाममबस, नम मां विवासमकरम, किमत १ मम योनिः' निवि• । ।