परस्परस्पर्शे शङ्खः--
"श्राद्धपङ्क्तौ तु भुञ्जानो ब्राह्मणो ब्राह्मणं स्पृशेत् । |
तदन्नं पात्रगतमन्नं भुञ्जीयादेव न तु त्यजेत् । ततः प्रायश्चित्तार्थं गायत्रीमष्टोत्तरशतवारं जपेदित्यर्थः । अत्र श्राद्धपङ्क्तावितिश्रवणाच्छ्राद्धव्यतिरिक्तभोजने स्पर्शे परित्याग एवेति बोध्यते । तदन्नमत्यजन्नित्यनेन स्पर्शोत्तरमन्यदन्नं न गृह्णीयादिति बोध्यते ।
यदि पात्र उच्छिष्टं पतेत्तदा तु परित्याग एव--
"उच्छिष्टमिश्रमन्नं चेद्भवेत्पात्रगतं तदा । |
इतिस्मृतिसंग्रहोक्तेः ।
उच्छिष्टं परस्य । तत्र रात्रौ ।
विप्रस्य भोजनकाले गुदस्रवणं चेत्तदा किं कार्यमित्यपेक्षायां पृथ्वीचन्द्रोदये भरद्वाजः--
"भुञ्जानेषु तु विप्रेषु प्रमादात्स्रवते गुदम् । |
क्षणपाद्यादिविधिना पुनः श्राद्धं कुर्यादित्यर्थः ।
विप्रस्य त्वापस्तम्ब आह--
"भुञ्जानस्य तु विप्रस्य कदाचित्स्रवते गुदम् । |
भूप्रकरणेऽप्येतदेव ज्ञेयम् ।
श्राद्धविप्रवमने दक्षः--
"केतितस्तु यदि श्राद्धे भोजनं मुखनिःसृतम् । |