इति । इत्यंच संयोगपृथक्त्वन्याये नास्य क्रत्वयंपुरुषायभयरूपतासिद्धिः ।। ३०० ।।
|
अष परिभाषायां विधतशसोकन्व्याचष्टे ।। |
तैवेति द्योतितम् 'दशभः सार्बनृणाल' इति वदनिर्णायकस्लके चरमस्थाने ।
हयग्रीवस्यैव कपनात् तत्परत एतदवधिपयंसमन्यस्य कस्यापि वक्तृत्वेन परिगणना,
भावाश्च । तत्रैवाध्युष्टमित्युक्तम्तु पूर्वभागमिश्रा येणेत्थविरोघः ॥ ३९ ॥
नन्वङ्गसोपप्रतिसमधानाय प्रायश्चित्तान्यपि तत्र तत्रैव विहितानीति तैरेव
सागुष्यसिद्धौ किमनेन सहस्रनामस्तोत्रेणेत्यत आह--कसाविति पापंकबहुले
चतुष्पादस्य धर्मस्य पादत्रयं पापेन वृष्ते । मुक्क्वेति विनर्थकमन्वयान्त रमखण्डं नतु
क्वाप्रत्ययान्तम् । मोचन व तेंकक्रियान्तराभावेन तथात्रयोगात् । स्थितानामिति
दोषपूरणेनानयनक्रिययैव वा समघेयम् । नामान्यनादृत्य स्थितानां स्वस्वंस।ङ्ग-
र्मानुष्ठानतः पHतमित्यर्थः । अन्यत् श्रुतिस्मृfततश्चोदितं प्रायश्चित्तं न परायणं
माश्रयः। तें वैकल्यपरिपूरकमिति यधत् । नमान्कीर्तनं तु भवति तथा।
|
प्रायश्चित्तान्यशेषाणि तपःकर्मामकानि वै । |
तम्-प्रायश्चित्तनमपि कर्मविशेषरूपत्वात्तेषामपि सङ्गनामेव फलजनकरवं वाच्यम्।
साङ्गता तूफरीत्या दुःशी व । तत्रापि प्राधश्चित्तान्तरगवेषणेऽनवस्था। नच नाम
स्मरणस्यापि प्रायश्चित्तरूपकर्मत्वाविशेषात्साङ्गत्रयं प्रायश्चित्तान्तर गवेषणं तुल्य
मिति वाच्यम्। दुरवगहाङ्गान्तरनिरपेक्षस्यैव नामस्मरणमात्रस्य पापापनोदकत्वात्
तदुक्तं विभुमागते.
|
सांकेयं परिहास्यं वा स्तोभं हेलनमेव वा। |
