वडमुण्ड्रति-चण्डश्च मुण्डश्च तावसुरौ निषादयसीति तथा । तेन च मृडध्यं
नामास्या एवेति सूचितम् । उक्तं च भार्करयपुराने
|
यस्मासुबई चे मुण्डं च गृहीत्वा त्वमुपागता ।। |
|
देवी च त्रिशिखेनाजौ तं हतुं समताडयत् ।। |
देवीविशेषस्य नाम दृश्यते । तेन धाराहे 'चमंमुण्डेति सभवदि ’त्येव पाठः स्याद्वि-
स्यनुमीयत इत्यन्यदेतत् ।
चण्डानि प्रचण्डानि अस्यन्तकषनचिह्नभूतने श्रशोणिमादिवन्ति वा मुष्ष्ठानि
येषामसुराणां तान्निघूदनीति व। हूयमानाभौ तादृशमुण्डवत्वविशेषणस्वारस्येन
तादृशमुण्डमालाधरेति कालिकरूपध्वनिः ।। १९६ ।।
|
क्षराक्षरारिमक। सर्वकेशो विश्वधारिणी । |
ने कक्षराकृप्तिरित्यर्थ । उक्तं च वरवपुराणे-
{{block center|एकाक्षरेति विख्याता सर्वाक्षरमयी शुभा ।
संव विश्वेश्वरी देवी संव केनाप्यमिताक्षरा ।
इति । यदा ‘क्षरसर्वाणि भूतानि कूटस्थोऽक्षर उच्यते । तदुभयमाम स्वरूप
यस्याः। ‘सदसत्क्षरमक्षर 'मिति महाभारते । विष्णुभएषतेषि-
|
विष्णोस्तु श्रीणि रूपाणि पुरुषास्यानि ये विदुः। |
