परमेति—परं ब्रह्म मत परिच्छिनत्तीति परमा । परस्य शिवस्य मा
लक्ष्मीब। यत्र परमह्मणो रूपचतुष्कमस्ति तस्मापरमोत्कृष्ट। तदुक्तं विष्णु-
पुराणं
|
परस्य ब्रह्माण झां पुरुषः प्रथमं द्विजः । |
इति ।
पवनेति –पावनी पावयित्री आकृतः शरीरं चरित्रं वा ज्ञानं च यस्याः ।
तथाच याज्ञवल्क्यस्मृतिः
|
भतात्मनस्तपोविच बुद्धेन विशोधनम् । |
इति
अनेनेति--अने का अनन्ताः कोटयो ये अह्माण्डास्तेषां जननी जनयित्री ।
यद् अनेककोटयो ब्रह्माण्डयेषा के नेथा। अभिमन्यमनादिरूपः संबधः षष्टमर्थः
तेषां विराबादीनां जननी। विकारषोडशान्तवतपञ्चीकृतस्थूलभूत फायं हि
ब्रह्माण्डे । तदभिमानी विश।। ब्रह्माऽस्तवंतसमष्टिलिङ्गशरीराभिमानी
स्वराट् । तदुभयकारणव्याकृताभिमानी सम्राट् । तदुक्तं
|
प्राधान्येन विराडारमा ब्रह्माण्डमभिमन्यते । |
इति ।
बिभ्येति--दिभ्यो रमणीयो विग्रहो देहो यस्याः। दध्यन्तरिक्षे भव दिव्यो।
विग्रहो रणो यस्य। व। । तत्रापि सा निरधारा युयुधे तेन चण्डिके' ति मार्कण्डेय-
पुराणवचनात् । विस्तारः प्रविभाग व विप्रहृषदार्थः । ‘विग्रहैः समरे देहे।
विस्तारप्रविभागयोरिति मेदिनी ।। ७५ ।।
|
सींकारी केवला गुरु कंवल्यपदयिन। |
करीति-कामं बीजं करतीति व कामबीजस्वरूपेति वा ग्लींकारस्य
शिवकामस्य स्मीति व लकारी ।
