स्वैः रूपकैर्भारतनाट्यगर्भः
ऐतिह्य सम्भारविकारवृत्तै: ।
श्रीभारतीगौरवगानगुप्तः
वाङ् माधुरी मानरतो विनीतः ॥ ६ ॥
दुर्भाग्यतो मानरतो न जातः
द्विष्टैर्जनैर्द्रोहरतौ प्रलीनः ।
स्वाम् मानवीम् मानरतिम् जुषाणः
मात्सर्यमोहैकहतैर्विकीर्त्ति: ॥ ७ ।।
कार्यम् विधायात्मनि तोषलीनः
वाङ्माधुरीगायनगौरवीणः ।
रघत्तरे नन्दननामधेये
शास्त्रीतिनाम्नि प्रविधाय मुक्तिम् ॥ ८ ॥
पौराणतत्त्वैकविचारकारी
नाथोत्तरं नाम जगच्च बिभ्रत् ।।
विद्वान् मनीषी मनसां विशङ्कृत्
तद्गौरवेणात्तरतिर्नमामि ॥ ९॥
॥ समाप्तश्चायं ग्रन्थः ॥
अगस्तमासस्य नवम्यां तारिकायाम् त्रिनवत्युत्तरनवशतोत्तर-
सहस्रतमे ख्रीष्टीयवर्षे ।
इति प्राक्तनीयसंस्कृतविभागीयाध्यक्षेण पञ्चापदेशीय बठिण्डास्थलीय-
सर्वकारीय-राजेन्द्रमहाविद्यालयीयेनाद्यतवीयेन च १-८-१९९२
तारिकायाः आरभ्य फ़ाजिल्कास्थलीय-सर्वंकारीय
मुन्शीराम-महाविद्यालयीय प्राचार्य (प्रिंसिपल) भूतेन
श्री सुदर्शन शर्मणा
विरचितम् वीरवैरागिचरितम् नाम गद्यकाव्यमवसितम् ।
