गङ्गां पुनर्नेतुं प्रार्थयताऽपि सा पुनर्नेतुं न शकिता सौ नामतेतस्येद्यत्वट् । अशक्या भूदित्यर्थः । [१]कश्चित् शङ्कितेति मृषोक्तिव्याख्याने प्रायतिष्ट । तथाऽग्रेपि ॥ ११ ॥
सा त्वया [२]समनुक्रान्ता प्रतिज्ञा पुरुषर्षभ !
प्राप्तोऽसि परमं लोके यशः परमसंमतम् ॥ १२ ॥
समनुक्रान्ता-समनुतिष्ठितपारा ॥ १२ ॥
यच्च गङ्गावतरणं त्वया कृतमरिन्दम् !
अनेन च भवान् प्राप्तो धर्मस्यायतनं महत् ॥ १३ ॥
प्लावयस्व त्वमात्मानं नरोत्तम ! सदोचिते ।
सलिले, पुरुषव्याघ्र ! शुचिः पुण्यफलो भव ॥ १४ ॥
प्लावयस्वेत्यादिरुपसंहारेण वादः । अत्मानं त्वद्देहं । सदोचित इति । कर्कटकनध्येऽपि स्नानोचिते; भूप्रभवनदी नामेव तत्काले भौमत्वमूलरजस्सम्बन्धात् स्नानाद्यनर्हत्वम् । पुण्यफल इति । [३]मत्वर्थीयोऽजन्तः ॥ १४ ॥
पितामहानां सर्वेषां कुरुष्व सलिलक्रियाम् ।
स्वस्ति तेऽस्तु, गमिष्यामि स्वं लोकं, गम्यतां नृप ! ॥ १५ ॥
स्वं लोकं गमिष्यामि इति । त्वया च गम्यतां स्वपुरं, कृतोदकक्रियेणेति शेषः । अयं नियोगो राजधर्मपरिपालनाय ॥ १५ ॥
इत्येवमुक्त्वा देवेशः सर्वलोकपितामहः ।
यथाऽऽगतं तथाऽगच्छत् देवलोकं महायशाः ॥ १६ ॥
भगीरथोऽपि राजर्षिः कृत्वा सलिलमुत्तमम् ।
यथाक्रमं यथान्यायं सागराणा महायशाः ॥ १७ ॥
