एतत् पृष्ठम् परिष्कृतम् अस्ति
६० सर्गः]
27
सर्वान् विलपतः सूतः बहुधाऽसान्त्वयत्तदा
कृतमिति । वनवासकृतमिति यावत् ॥ ८ ॥
बालेवेति दुःखापरिज्ञाने दृष्टान्तः । न तस्या आधिजदुःखमस्ति, अप्ररूढदेहाभिमानत्वात् । राम एव आरामः- रामारामः तस्मिन् ह्यधीतं – अधिपूर्वादिणो निष्ठा - प्रतिष्ठितः आत्मा- अन्तःकरणं यस्याः सा तथा, डाबुभाभ्यामिति डाप् । [७] विजनेऽपि वने रमत इत्यनुकर्षः ॥ १० ॥
तद्गतं हृदयं ह्यस्याः तदधीनं च जीवितम् ।
[८]अयोध्याऽपि भवेत्तस्याः रामहीना तथा वनम् ॥ ११ ॥
तथा रमणे हेतुः -तद्गतमित्यादि ॥ ११ ॥
- ↑ लक्ष्यते-च.
- ↑ मा-ङ.
- ↑ ’अबालचन्द्रनिभानना' इति च्छेदः-ति. गो. दर्शोत्तरदिनवर्तिनः कलामात्रावशिष्टस्य चन्द्रस्य मुखदृष्टान्तत्वानुपपत्तेः तथा व्याख्यातम् । वस्तुतस्तु बालचन्द्रशब्दः नात्र दर्शोत्तरदिनचन्द्रविषयः, किन्तु बालार्क इत्यादिवत् उदयकालिकचन्द्रविषयः ।
एवञ्च पौर्णम्यामेव आह्लादकरत्वातिशयवैपुल्यादिगुणविवक्षया बालचन्द्रनिभाननेत्युक्तम् । - ↑ रामा इति पृथक्पदं – रामे-अधीनात्मा-आसक्तचित्तेत्यर्थः-गो.
- ↑ ह्यधीनात्मा-ङ. ह्यदीनात्मा-च.
- ↑ निर्जने-ङ.
- ↑ निर्जने-ङ.
- ↑ रामहीना अयोऽध्यापि तस्याः सीताया वनं भवेदित्यन्वयः ।
