[१] या गतिः सर्वभूतानां तां गतिं ते पिता गतः ।
राजा महात्मा तेजस्वी यायजूकः [२][३] सतांगतिः ॥ १५ ॥
तच्छ्रुत्वा भरतो वाक्यं धर्माभिजनवान् शुचिः ।
पपात सहसा भूमौ पितृशोकबलार्दितः ।। १६ ।।
हा हतोऽस्मीति [४] कृपणां दीनां वाचमुदीरयन् ।
निपपात महाबाहुः बाहू विक्षिप्य वीर्यवान् ॥ १७ ॥
ततः शोकेन [५] संवीतः पितुर्मरणदुःखितः ।
विललाप महातेजाः भ्रान्ताकुलितचेतनः ॥ १८ ॥
शोकेन संवीत:- आवृतचित्तः । भ्रान्ता - अनवस्थिता आकुलिता-खिन्ना चेतना यस्य स तथा ॥ १८ ॥
एतत्सुरुचिरं भाति पितुर्मे शयनं पुरा ।
शशिनेवामलं रात्रौ गगनं तोयदात्यये ॥ १९ ॥
तदिदं न विभात्यद्य विहीनं तेन धीमता ।
व्योमेव शशिना हीनं [६] अप्शुष्कमिव सागरम् ॥ २० ॥
विललापेत्युक्तं; तदेव प्रदर्श्यते - एतदित्यादि । पुरा भाति स्म, तदिदमिति योजना । अप्शुष्कं-आपः शुष्का यस्मिन् कालेऽग्न्यादिना तत्तथा । सागरमिति । सागरस्वरूपमित्यर्थः ॥ २० ॥
