एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
८ सर्गः]
57
सुतीक्ष्णः प्रार्थयामास तेषामागमनं पुन
खड्डौ च विमलौ ततः इति । ततः- धनुरादिदानानन्तरं, विमला- सुनिशातौ खड्डौ च ददावित्यन्वयः । चापे इति । चापशब्दो द्विलिङ्गः ।। १८ ।।
निष्क्रान्तावाश्रमाद्गन्तुं उभौ तौ रामलक्ष्मणौ । १९ ।।
[५] श्रीमन्तौ रूपसंपन्नी दीप्यमानौ स्वतेजसा ।
प्रस्थितौ दृढचाप तौ सीतया सह राघवी || २० ।।
इत्यायें श्रीमद्रामायणे वाल्मीकीये अरण्यकाण्डे अष्टमः सर्गः
नर (२०) मानः सर्गः || २० ॥
इति श्रीमहामायणा/मृतकतकटीकायां अरण्यकाण्डे अष्टम: सर्ग:
- ↑ ततः शुभतरेत्यादिनाऽयमर्थोऽवगम्यते-- आश्रमप्रवेशे किमस्माकमायुधैरिति मन्य-
माना सीता आयुधानि मुनिगृहे कचिन्निहितवती । अथ 'अमागण' इत्यादिरामवाक्येन
रिंगछ' इत्यादि मुनिवाक्येन च तयोः हृदयं विदित्वा स्वयमेवादाय पुनर्दत्तवतीति !
एवोत्तरसमें स्वाशयं वक्ष्यति गो. वस्तुतस्तु प्रयाणादिकाले गृहणी--जनन्यादि-
कार्यमिदं सर्वानुभवसिद्धम् । - ↑ कनकत्सरू-ङ,
- ↑ चापौ नादाय सम्वनौ-सर्वत्र.
- ↑ अनेन धनुष: सन्नद्धता सूज्यते
- ↑ शीघ्रं तौ-ज.
