इति आदावेव वेदितम् । अतः-देवः, महादेवः, सुरेश्वरः इति प्रवृत्ति-
निमित्तमेदः * सुस्पष्ट, मम पुण्येन कर्मणा- शुद्धयोगानुष्ठानेन ब्रह्म-
लोकान्तसर्वलाकान् मे जितानाह । अत एव आरूढव्या इति त चाह ।
यदेवं, अतः - तेष्वित्यादि । विहरस्वेति । विहरेति यावत् ॥२०॥
प्रदिष्टमिति । त्वयेति शेषः ॥ १२ ॥
भवान् सर्वत्र कुशलः सर्वभूतहिते रत:
आख्यातः शरभङ्गेण गौतमेन महात्मना ॥ १३ ॥
सर्वत्रेति । सर्वपुरुषार्थसाधन इत्यर्थः। गौतमेन-गौतम-गोत्रापत्येनेति यावत् ॥ १३ ॥
एवमुक्तस्तु रामेण महर्षिः लोकविश्रुतः
अब्रवीन्मधुरं वाक्यं हर्षेण महताऽऽनुतः ।। १४ ।।
अयमेवाश्रमः, राम ! गुणवान् रम्यतामिह ।
ऋषिसमानुचरितः सदा मूलफलान्वितः ॥ १५ ॥
अयमिति । अस्मदीय इत्यर्थः ॥ १५ ॥
इममाश्रममागम्य मृगसङ्घाः,महायशः !
अहत्वा प्रतिगच्छन्ति लोभयित्वाऽकुतोभयाः ॥ १६ ॥
[३]
[४]अहत्वा- हननमकृत्वा, लोभयित्वा - रूपकान्तिगतिविशेषैः चित्तनोभं कृत्वा छन्तीत्यर्थः । अनेन भाविमारीचवृत्तान्तः सूचित:-ति. अटित्वा-इतस्ततः परिप्लत्य, लोभयित्वा-समाधिमङ्गं जनयित्वा-गो.</ref>}}
