एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
44
[अरण्यकाण्ड:
रक्षोवधप्रतिज्ञा
एवं प्रजानामरक्षणे प्रत्यवायमुक्ता रक्षणेतु परमदुर्लभब्रह्म कुल-
मात्रलभ्यब्रह्मलोकावाप्तिरपीति चाहुः - नित्ययुक्ता इत्यादि । प्राप्नो-
तीति- इहेति शेषः । शाश्वत-नित्याम् । अत एव बहुवार्षिक-
बहुवर्षव्यापिनीम् ।। १३ ।।
ननु भवतु प्रजारक्षणं, तत् षष्ठांशग्रहात् कर्तव्यमेव । वनवासिभिरनुपकारात् कुतः तद्रक्षणं ? इत्यत्राहुः – यत्करोतीत्यादि । प्रजाः इति । वानप्रस्थप्रजा इत्यर्थः || १४ ||
सोऽयं ब्राह्मणभूयिष्ठः वानप्रस्थगणो महान् ।
त्वनाथोऽनाथवत् राम ! राक्षसैः [५]बध्यते भृशम् ॥ १५ ॥
ब्राह्मणभूयिष्ठ इत्यनेन क्षत्रवैश्यवानप्रस्थाश्च केचिदिह सन्तीति गम्यते ।त्वं नाथः - रक्षकः यस्य स तथा ॥ १५ ।।
हतानां शरीराणीति । अभक्षित्वा केवलं मारयित्वा त्यक्तानीति सकलदण्डकारण्यक्रोडीकारेण पीडामाहुः- पम्पेत्यादि ।
