शररामिना दह्यमानः इति । तस्य ब्रह्मतेजोरूपत्वात् । एवं
खरदूषण त्रिशिरः परिणतवैराजसूक्ष्म त्रिमलस्य च सर्वान्तसंहारे
ब्रह्मणो रामस्य रावणादिस्थूलत्रिमलसंडारे ब्रह्मास्त्रवत् ब्रह्मदत्तारूय-
खशक्तिरेव परमसाधनं न त्वाविष्टवैराजक्षात्रशक्तिरिति सुस्पष्टं ब्रह्मत्वं
रामस्य । श्वेतारण्ये यथाऽन्धकः इति पाङ्कः । श्वेतारण्ये अन्धका-
रूयोऽपुरः रुद्रेण प्रहतः इति पुराणसिद्धम् ॥ २७ ॥
वृत्रः वज्रणेव, नमुचिः फेनेनेव च हतः इति । " न मा शुष्केण नार्द्रेण हनः "अगं फेनेन शिर उदवर्तयत् इत्यन्तश्रुत्या प्रसिद्धोऽयमर्थः । तथा वज्र शनिहतो बलो वेति । इदं च पुराणप्रसिद्धम् । एवं रुद्रेन्द्र साध्य संहारान्धका विचतुर्दृष्टान्त-कथनेन कविना कथमपि रामब्रह्मातिरिक्तन केनापि दुःसंहारराक्षसत्वं खरस्य प्रकाशितम् ॥ २८ ॥
राजर्षयः - नहुषाद्याः । परमर्षयः – भृग्वाद्याः ब्रह्मर्षयः । राम सभाज्य – संपूज्य ; " वरिवस्या सर्या च पूजनं च सम जनम् ॥”
- ↑ अमोघबाणहतस्वशापनाय प्रथमो दृष्टान्त:, लीलया हतत्वज्ञापनाय द्वितीयः,
धिष्ठितत्वज्ञापनाय तृतीयः । आर्द्रात् शुष्काच्चावध्यत्वं नमुचेलब्धम् तदर्थ फेनेन
बलो वेति । वाशब्दः इवार्थकः - गो. - ↑ बलो यथाऽशनिहत:-ङ.
- ↑ एतदारभ्य दशश्लोकानां पौर्वापर्ये मेव ज. पुस्तके दृश्यते ।
- ↑ संगताच महर्षयः- ङ.
- ↑ समेत्य ड.
- ↑ सागरस्या इदमब्रुवन्-ड..
