एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
184 श्रीमद्भगवद्गीता गीतार्थसंग्रहोपेता अनादिमध्यान्तमनन्तवीर्य- मनन्तबाहुं शशिसूर्यनेत्रम् | पश्यामि त्वां दीप्तहुताशवक्लं स्वतेजसा विश्वमिदं तपन्तम् ॥ १९ ॥ द्यावापृथिव्योरिदमन्तरं हि व्याप्तं त्वयैकेन दिशश्च सर्वाः । दृष्ट्वाऽद्द्भुतं रूपमिदं तवेदृग् लोकत्रयं प्रव्यथितं महात्मन् ॥ २० ॥ अमी हि त्वा सुरसंघा विशन्ति केचिद्भीताः प्राञ्जलयो गृणन्ति । स्वस्तीति चोक्त्वैव महर्षिसंघाः स्तुवन्ति त्वां स्तुतिभिः पुष्कलाभिः ॥ २१ ॥ रुद्रादित्या वसवो ये च साध्या विश्वेऽश्विनौ मरुतश्श्रोष्मपाश्च । गन्धरसिंघा वीक्षन्ते त्वां विस्मिताश्चैव सर्वे ॥ २२ ।। रूपं महत् ते बहुववत्रनेत्रं महाबाहो बहुबाहूरुपादम् । बहूदरं बहुदंष्ट्राकरालं दृष्ट्वा लोकाः प्रव्यथितास्तथाहम् ॥ २३ ।।
