|
इति दीनमुदीरयन्त्यसौ |
इत्येवं दीनं कथयन्त्यसौ गृहस्थस्य कुटुम्बिनी व्रतिचन्द्राय श्रीशंकरायाऽऽमलकं
प्रकर्षेण भाक्तपूर्वकं ददौ । तदीयं करुणं वचनं श्रुत्वा ज्ञाननिधिः सोऽपि दया
बुद्धिरभवत् ॥ २४ ॥ [ वतीन्दवे व्रतिषु ब्रह्मचारिषु मध्य इन्दुरिव चन्द्र इव
शान्तं प्रकाशमानायेत्यर्थः] । २४ ।।
स मुनिः श्रीशंकरः पदचित्रैर्नवनीतवत्कोमलैर्मधुरैः स्तवैर्मुरारूयासुरविदारकस्य वि
ष्णोः कुटुम्बिनीं लक्ष्मीं द्विजदारियदशानिवृत्तय उपासितवान् ॥ २५ ॥ [ पदेति ।
शब्दालंकारसंग्रहार्थम् । नवनीतेति । माधुर्याख्यगुणग्रहणार्थम् । मधुरपदेन रसार्थालं
कारयोर्यहः ] ॥ २५ ॥
अथानन्तरं कैटभारूयासुरजितो विष्णोः कुटुम्बिनी विद्युद्वदुद्दामभिः स्वतश्राभिः स्वा
जुङ्गानां कान्तिभिः सकला अपि दिशः प्रकाशयन्ती सद्यः श्रीशंकररामे प्रादुरभूत् ॥२६॥
देवेन्द्रवन्दितं पदद्वंद्वमभिवन्द्य कृताञ्जलिं पुरतः स्थितं श्रीशंकरं ललितस्तुतिभिः महर्षे
माप्ता स्मितपूर्वकं वचनमुवाच ॥ २७ ॥
