धन्यो लुलयमहिषीगण एत्य सम्यक्
संसेव्य वृष्टिमदिरां मुमुदे मदान्धम् ।
व्यस्मारि गेहमटता बहुशष्पकक्षं
तस्माद्वनान्तरमियाय निषेवमाणः ॥ १८ ॥
सन्मार्गवत्कलियुगे पथिभिः प्रणेशे
दुष्टैः खलैरिव तृणैर्वितनै सरिद्भिः ।
हंसेषु मानसगतेषु बकौघमाला
मोदं जगाम सुजनै रहितः खलो वा ॥ १९ ॥
1दीर्घाङ्घि्रिकप्रणयिलोलकवल्लरी सा
गर्भं दधार कुसुमं फलसृनुहेतम् ।
या सूयते फलतनूजमविघ्नभावे
मासे सहस्यविदिते प्रथितात्मशक्तिः ॥ २० ॥
फुल्लारविन्दनयना विमलाम्बराढ्या
मेघावरोधनवरग्रहणादिमुक्ता ।
श्रीरामसूर्यपरिशोषितदुःस्वपङ्का
सीतेव सा शरदियं ददृशे मनुष्यैः ॥ २१ ॥
काशैः क्षितिर्धवलदीप्तिभिरुञ्चकाशि
सच्चामरैस्वि दशाकरिणी तथैव !
मेधैर्विमुक्तममलं गानञ्च शुभ्रैः
स्तारागणैरधरितोज्वलमौक्ति2कोघैः ॥ २२ ॥
अम्भाेभिरुज्झितमलैर्मुनिमानसानां
धिक्कारदैर्नदनदीसरसीतठाकाः ।
संरेजिरे विकचवारिरुहैस्समन्तात्
सौरभ्यलुब्घबहुगायिमधुव्रतश्चै ॥ २३ ॥
1क. दीर्घाडूघ्रिप । 2का. काभैः ।
