सुरपतिभवनात् प्रवर्तमाना
प्रसवकृतां रुजमुज्जहार मातुः ॥ ८४ ॥
मुनिरमुमतिलोकशक्तियुक्तं
तदनु ततान स जातकर्मणासौ ।
कृतनियममुपाहितं कृशानुं
भुवि पवमानमुखेन कर्मणेव ॥ ४९ ॥
नरपतितनयस्य बाललीला-
प्यभवदमुष्य कुलोचितैव नूनम् ।
भुजबलमवलम्ब्य विक्रमैर्यत्
क्षितिपरिवेष्टनमुल्बणं बभूव ॥ ५० ॥
मुनिवरनयनामृतप्रसूतेः
सकलमनोहरसौकुमार्यधाम्नः ।
अनुदिवसमवर्धतास्य तेजः
सह वपुषा शरदीव शीतरश्मेः ॥ ५१ ॥
मदकरिषु निसर्गबान्धवाद्वा
मृगपतिशब्दविशेष मत्सराद्वा
द्विपरिपुमवधीच्चपेटयासौ
वनकरिणां कुलमारुरोह भूयः ॥ ५२ ॥
परिमितवयसोऽपि तस्य शक्तिः
सुरपरिपन्थिषु भीषणा बभूव ।
अनतिपरिणतापि सप्तसप्ते-
र्भवति भयाय हि कौशिकेषु दीप्तिः ॥ ५३ ॥
