पृष्ठम्:ब्राह्मस्फुटसिद्धान्तः भागः २.djvu/३३०

विकिस्रोतः तः
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

२१ होती है । तया मध्यहङ्काम में निरकदयास्तसूत्रस्य अहोरात्रवृत गर्भकेन से रवि पर्यन्त बृज्या में गोलक्रम से निरकोदयास्तसूत्र और स्वोदयास्तमूत्र के अन्तर्गत कुज्या को जोड़ने और घटाने से रवि से स्वोदयास्त सूत्र पर्यन्त समरेक्षा हुति होती है । सिद्धान्तक्षेपर में 'स्वाहोरात्रदसं युतोनमवनीमौम्य' इत्यादि संस्थेत उपपति में लिखित श्लोक से औपत तथा 'क्षितिर्यथैवं युगुणश्च सा इति:’ इत्यादि से भास्कराचार्य भी आचार्योंक्त बात को ही कहते हैं इति ।। इदानीं प्रकारान्तरेणेष्टकर्णास धनमाह हृता धवलान्त्या बिनाघीकर्णेन सङ्गुणः कर्णः। भक्ता ययाऽथवान्त्या विनार्षकणहता कर्णः ॥३५॥ व• भा. -मनन्तरमेवानीतां शूदलान्यज्यां तदैवसिक्रदिनार्धछायाकर्णेन संगुणय्य छेदिना विभजेत् । फलं छायाकर्णस्ताकलिकस्तच्छायानयनं प्रारभत्यत्र वासना मध्याह्न यु दलांत्यज्यैव छेदः तदिष्टछायाकर्णस्य कवेद इत्येवं स्थिते द्यदलकर्णी संगुणय्य यावच्छायाकर्णेन भागो दीयते तावच्छेद मागच्छति । भागहार लमध्योद्यंत्ययात्तस्मादुपपन्नं पूर्वंन्यस्तेषु इदतांत्यादिसूत्रेषु गोले सर्व प्रदभ्येदिति मन्यथा च छायाकर्णानयनमुत्तरार्यार्चनाह । "भक्ता ज्ययाऽयवान्त्या दिनार्धकर्णाहता कर्णः अपवानन्तरमेवानीतामंत्यां दिनाघंकर्णेन हा । ज्यया विभजेत् । फलं छायाकर्णस्तात्कालिको भवति । वासना प्यत्र प्रागर्यार्चत तुल्या यतो दिनार्धेऽन्त्यज्या भवति सैव स्वाहोरात्रपरिश्णता वृद शांत्यज्योच्यते । इष्टकालिकापि ज्या स्वाहोरात्रपरिणता वेद इत्युच्यते । तस्मातंरा शिकवासना संवत्र विवक्षा कुतो भेद इछि । एवं दिनगतयेयाच्छेदानयनं प्रयुक्त मिदानीं नतकालाद् वृसान्त्यज्यया चेदानयनायं मार्यामाह ३५॥ वि. मा–चुदत्तान्त्या (हतिः) दिनाघेरॉन (मष्यवाणेन) सुणिता बेहता (इष्ट्झतिभक्ता) तदा कर्णः (इष्टद्ययाकरणं) भवेत् । प्रयोज्या दिना चंकणहता (मध्यच्वयकर्मृदा) च्या (इष्टान्यग) होता तबेटच्या कथं भवेदिति ॥३५॥ १२x अब सध्या* –१४ ततो यदि हत्वा महाबामहे श्रेष्ठ अब& भवनमनेन १२xx खाबत टाय गx