. के. क. |-१९॥ ख श्यर्य विधि इस्रावंशचंदनैषं धारयेयो हि धियो भवेद्भवम् ॥२०ऊ| ववत्तं बहुमानात साचे ४ व" २६• अ० १ २४ "ॐ च ॥ २८ ॥ तत्र गत्वा शिवचरो देवान्देवीरुवाच सः ॥ श्रीकृष्णं प्रकृत्यं शुष्ककंठध स्वस्तिवाचनम् भयभीतश्च रक्षकः ॥ २६ ॥ सा "वले बरतनयों लाना, बेंगे याहूषत | "जयेद्यो हि सोनंतं फलमालभेत् । मध्ये मध्यविधं पुण्यं शेषे त्रपमिति स्मृतम् ॥ २९ ॥देवेंद्रेषु मुनीहिषु देवीषु स्थिङ्क च गोपीभिश्च सह तया राधया पूजितः परः ॥ ३० दूतवाक्यं समाकर्षे जहसुः सर्वदवताः मुनयो मनवश्च राजानो|सैं ॥ ३॥ रुक्मिण्याञ्च रमण्य या देव्यो विस्मयं ययुः ॥ सरस्वती च सावित्री पावती परमेश्वरी ॥ ३२॥ रोहिणी|चें च सती संज्ञा स्वाहा देवयोषितः ॥ बुदिताः प्रययुः सर्वा मुनिपत्यः पुतिव्रताः ॥ ३३ ॥ मुनयो मनवः सर्वे देवाथापि नरास्त था ॥ श्रीकृष्णः सगणैः सार्ध ये चान्ये प्रययुर्मुदा ॥ ३१ ॥ ते सर्वे विविधैर्द्रव्यैः पूजां चक्रुः शुभक्षणे॥ वलिष्ठा दुर्बलदेवं क्रमेण च पृथक्पृथक्॥ ३६॥ लङ्कानां च राशीनां शतकोटिर्बभूव ह ॥ शर्कराणां तदर्द च स्वस्तिकानां तथैव च ॥ ३६ ॥ अनचाँ भव्यवस्तूनही शतकोटिर्बभूव ह ॥ असंख्यानि फलान्येव स्वादूनि मधुराणि च ॥ ३७ च । बभूवुः शतसंख्याशय त्रलोक्यानां च पूजने ॥ ३८॥ पूजां कृत्वा तु ते सर्वे ससृषुष मुखासने ॥ पार्वती परमप्रीत्या ॐ ॥२६॥ राधास्थानं समाययौ ॥ ३९ सा राधा पार्वतीं दृश्च समुत्थाय जवेन च ॥ यथायोग्य च संभाषा चकार सावरं मुदा ॥ ४० ॥
