(ति च. य एवं वेद ॥ २॥ यं दक्षिणेऽक्षन् पुरुषः, तस्य भूरिति शिरः । एकं शिरः; एकमेतदक्ष इति बाहू । द्वौ बाहू ; वे एते अक्षरे ! सुवरिति प्रतिष्ठा । हे प्र tते अक्षरे । तस्योपनिषदहमिनि; हन्ति पाप्मानं जहाति = वेद ॥ । ३ ।। इति सप्तमाध्याये पञ्चमं ब्राक्षिणम् ।। ति एवं य च, य वेद । एवं वेद उपास्ते, स पाप्मानं त चेत्यभैः ।। २ ।।
- एवमुपरत्रापि द्रष्टव्यं योऽयं दक्षिणेऽक्षन् पुरुष इयादौ ।
तस्योपनिषदहमित्यपि पूर्ववद्रथन । तदनुमारि फरञ्च हन्ति षा' ति च य एवं वेदेति । इदश चिनिने गुणोपसंहारपदे -- य एष एतसिन् मण्डले । य दक्षिणेऽक्षन् ' इत्यादिना अक्ष्यादियमतथा याहृतिशरीरकसया ३ नोपदिष्टस्य ब्रह्मणः , ‘नयोनिषद्ह्रस्यधिदैवतम् ', ‘तस्योपनिषद क' मिति ये अहर्गिति अहमिति चे रहस्यनामनी उपदिष्टे, ते किं ? पनियते --- अ(त)तश्च /हरिति नाम आदित्यमण्डलस्थानविशिष्टस्यैव, च नाम अक्षिस्थपुरुमभ्यैवेति नियमोऽस्ति --- , उत नेति चिन ४ उच्यते, ‘ संबन्धादेबभन्यत्रापि । ग्रथा मनोमयत्वादिविशिष्टस्यैव नेदं वाथम् , उदांत ह वै सर्वेभ्यः पाप्मभ्यः ' इति वाक्यमित्र नामनिर्वचनज्ञाः । किन्तु अपेक्षितत्वात प्रधानविश्वफलपरमतिं " सं३ हे सस्यदय ” इत सूत्रे श्रीर । । तत्र जतीत्यस्य शरीरमिनि कर्माध्याहारः श्रुतप्रकाशिकायाम् (३३३७) ३ । वेताश्वतरीये, “ ते जहुस्तनुम्' इति । अतः, ’ अपः पाप्मान ' मिति केनंपनि
