|
अहो कुमारो मयि दत्तदृष्टि: स्मितं कृतं मां प्रति वत्सकेन । |
अहो इति । हे ईश ! विष्णो ! त्वयि गोपबालरूपिणि वधूभिरङ्कारोपणाक्ष्लेषचुम्बनलालनादि किं किं न कृतम्, अहो भाग्यवत्यन्ता इति भावः ॥ ८ ॥
|
भवद्वपुः स्पर्शनकौतुकेन करात करं गोपवधूजनेन । |
भवदिति । वधूजनपाणिपरम्पराया अरुणसरोजमालायमानतया तव च तद्ध्यालम्बिप्रतिनवमधुलुब्धलोलम्बदेशीयतया तत्तुलामलासीः कलितवानसीत्यर्थः ॥
|
निपाययन्ती स्तनमङ्कगं त्वां विलोकयन्ती वदनं हसन्ती । |
निपाययन्तीति । यशोदा कतमां कीदृशीं दशां विस्मयौत्सुक्यापायशङ्कादैवप्रार्थनवैवश्यादिरूपामवस्थां न भेजे प्राप्तवती ॥ १० ॥
इति पूतनाशरीरदाहवर्णनं बालकलालनेन यशोदादीनां निरतिशयानन्दवर्णनं च
एकचत्वारिंशं दशकम् ।
|
कदापि जन्मर्क्षदिने तब प्रभो! निमंन्त्रितज्ञातिवधूमहीसुरा । |
कदापीति । निमन्त्रिता आमन्त्रिता ज्ञातयस्तद्वध्वो महीसुराश्च यया । महतोऽनसः शकटस्य । महानसादौ पाकगेहादौ ववृते प्रवृत्ताभूत् ॥ १ ॥
|
ततो भवत्त्राणनियुक्तबालकप्रभीतिसङ्क्रन्दनसङ्कुलारवैः । |
- अलासीरिति 'ला आदाने' इत्यतो लुङ् ।
