तीियाध्यार्थस्य तृतीयः पादः । ६०१ यागनमग्निधारणथं स्थवनिईत्तिशेषत्वेन प्रत्यक्षाविधानं इ श्यते यदेनं चरुमुपदधतीति । तथा निराक।वस्य च घरोः अनेनापि कार्यान्तरेण संबन्धो न स्यात् किमुत श्रुतेनैष यागे न ! न चेयं प्रतिपत्तिरिति प्रथमं प्रयोजनवत्वानवगमम् । अथैकर्मण्यपि चोपधानं प्रति प्राधान्यमस्ति तेना संस्कसस्थलं न निर्वर्तयतीति द्वितीयनिर्देश विरोधः । त्रे धा देखतंयोगश्चोर स्य्नमानिकः । नीवरस्यार्थवादस्तद्वि दिविवर्जनात् ॥ नवारसंबन्धः सन् वृध प्रतिद्वरा।वनुमाप्तव्यः । तया वाक्य शेषस्थ विध्युद्देशभनकाकाढतदेवत।संबन्धं नेप्तव्यः । सचि तथभग्नवर्णादिभिश्च विना कथमपि देवतत्वं कष्पनीयम् । यागाद्यनुमानक्लेशश्च स्थित एव । तमादुपधानार्थत्वमेव युक्त- मिति ॥ येषां च बाई प्रायो भवतीति चरुसमानाधिकरण्येम तहितेन वाक्य शेषे देवत।श्रयणं तेषामपि प्रथममुपधामर्थवे विध्युद्देशत् सिडनकाञ्चितत्व/द्देवता विधातुमशक्येति वर्तमा- नापदेशानरोधेन यादृशं वयमस्य बार्चपात्यत्वं वर्तमानं पश्या मस्तादृशमेवैनम् प्रशंसाएँ कीर्तितमित्यवगमात् य एव श- खन्तरीयस्य वचनस्य वृषनेष एतदन्नमित्येतस्यार्थः च एष घईस्पृत्यो भवतीत्यत्यपि तैत्तिरीयवचनस्च निधीयते । तस्मा देवोपि न यजिRइ चन इति यावदुक्त्वसिद्धिः ॥ पत्नीवते तु पूर्वत्वादवच्छेदः ॥१९॥ तेनैवाधिकारेणोत्सुज्ञप्तिरपि अजिप्तदभिधाने मीदीति वि अर्थने । जें पालीवनशभगवई आमं विधाय पुनराशा
