|
तत्ताशेन तपसा तरुणेन्दुमोलि |
तदिति । मधोन इन्द्रस्य तनय अर्जुन तत्तदिव पष्यतीति तत्ताध्शेन । असध्शेनेत्यर्थ । तपमा तरुणेन्दु बालचन्द्र मौलौ शिरसि यस्य त साम्ब दयया परवश परावीन तन्वन् कुर्वन् सन् फलानि वाञ्छितार्यानेव चूतपनसा दीनीती लिष्टरूपकम् । लिप्सु ग्रहीतुमिच्छुरिवेत्युत्प्रेक्षा । लमे सन्नन्तादुप्र त्यय । 'सनिमीमा-' इत्यादिनाम्यास्या लोप । बाहु उपरि ऊर्ध्व उद्यम्य उध्दृत्य पादयोरग्रमेव चरणो प्रकर्षेण निवाय तस्थौ स्तिवान्। अत्र रुपकोत्यापितोत्प्रेक्षया चन्द्रचूडत्य फलपृक्षोपमाप्रतीतेरलकारेणालकारध्वनि ॥६६॥
निरुध्येति । वायु प्राण निभृत निश्चल निरुध्य तयपस्यत अस्य अर्जुनस्य शिरस समुत्था उत्थिता नटन्त स्फुलिङगा अग्रिकणा यस्या तयोक्ता दशसु दिक्षु विस्रुत्वरी व्यापनशीला नवा वूमस्य सतति पङ्क्ति धनजयेत्यमिघा सज्ञापद स्फुटीचकार् । अत्र धूमेनाग्नित्वनित्वनिश्चयादनुमानालकार । वनजयश ब्दश्लेषभित्तिका शब्दार्जुनाग्न्यभेदाध्यवसायातिशयोत्त्युज्जीवित इति तयो स कर। वशस्थवृत्तम् ॥ ६७ ॥
तस्येति । अथ त्रयाणा जगतामधिप दयालु भक्तवत्सल हरति स्वाश्त्रितसर्वानिष्टानिति हर सदाशिव-सदसि नारदस्य मुखात् वदनात् तस्य अर्जुनस्य सवन्धिन तपस प्रभाव शीर्षादग्न्युत्थानादिरूप माहात्म्य देव्या पार्वत्त्या (कर्त्र्या) हशा ध्क्सज्ञया (करणेन) सूचिता ज्ञापिता तस्य अर्जुनस्य दिध्क्षा द्रष्टुमिच्छा यस्य तथोत्त् सन् । देव्यास्तध्र्शनेच्छा च ज्ञात्वे त्यर्थ । सपदि अभिष्ट अर्जुनस्य वाञ्छित दित्सन् दातुमिच्छन् सन्नपि । ददाते
