पुटमेतत् सुपुष्टितम्
३३
पञ्चमः सर्गः।
समर्प्य मायाशिशुमम्बिकायाः
पुरो जहारोन्नतवंशमेनम् ॥२॥
पाण्योर्जिनं न्यस्य निरित्य हार्म्याद्
व्रजन्त्यसौ वल्लभमाभिमुख्यात् ।
द्विरेफमध्याम्बुरुहेव रेजे
सरोजिनी भानुमभिस्फुरन्ती ॥ ३ ॥
जिनास्थचन्द्रेक्षणमात्रतोऽभू-
चतुर्निकायामररागसिन्धुः ।
विशृङ्खलो यत्र मुखस्मितानि
वितेनिरे फेनविभङ्गलीलाम् ॥ ४ ॥
दिवौकसां बालसुधामरीचि-
र्जयस्वनापूरितदिक्त्तटानाम् ।
हृदक्षिहस्तान् कुमुदेन्दुकान्त-
कुशेशयार्थान् कुरुते स्म सद्यः ॥ ५ ॥
जिनाङ्गलावण्यरसप्रपूर्णे
निश्शेषमस्मिञ् जगदन्तराले ।
विभासुरं तन्नगरं सुराणा-
मजीजनत् पाशिपुराभिशङ्काम् ॥ ६ ॥
जिगाय शच्या शतमन्युहस्त-
द्वये कृतस्तन्नयनाचिताङ्गः।
जिनार्भको भृङ्गकुलाभिरामं
दामोत्पलानां मणिभाजनस्थम् ॥ ७ ॥
'धा' क. पाठः.
