पुटमेतत् सुपुष्टितम्
३२
काव्यरत्ने
विभूषिताङ्गाः सपरिच्छदाः खे
विलोकयन्तः शतमन्युमस्थुः ॥ ४४ ॥
सामानिकैर्दिक्पतिभिः पदाति-
गन्धर्वहस्त्यश्वरथाद्यनीकैः।
शरीररक्षैश्च समन्वितोऽयं
शच्या सहास्थाय गजं प्रतस्थे ॥ ४५ ॥
सार्थैः सुरेन्द्रैस्तरिभिर्विमानैः
सांयात्रिकोऽयं जलधिं विहायः ।
सन्तीर्य चिन्तामणिमीशितारं
सञ्चेतुमेयाय खनिं कुशाग्रम् ॥ ४६॥
इन्द्रोऽथ रुद्रविभवं गणिकानिकाय-
सङ्गीतकेलिरुचिरं रचिताष्टशोभम् ।
भक्त्या परीत्य पुरवन्नृपवासमीश-
मानेतुमन्तरचिरेण ससर्ज कान्ताम् ॥ ४७ ॥
इत्यर्हद्दासकृतौ काव्यरत्ने भगवज्जन्मोत्सववर्णनो नाम
चतुर्थः सर्गः ॥
अथ पञ्चमः सर्गः।
अदृश्यरूपाथ गृहे प्रविश्य
ददर्श बालामृतभानुमारात् ।
शची जनन्याः स्थितमम्बरान्ते
सुधारसस्यन्दिनमीक्षणानाम् ॥ १ ॥
वहन्त्यसौ भक्तिरसप्रवाहे
दिदृक्षमाणेव दृढावलम्बम् ।