( २६ } काशव-
- A
• श्चिन्तमग्निलक्षा' इत्यस्य यसिद्धशमदभ्र-दोक्तस्याभक्ष्य त्वमेव चिंध्योऽभूः । यदः, लघxधं मेऽभ्य-जना द्रव्याऽन्धुि- वथ परतश्चममः ( भयङ्करहे भूदद्-िविंझीलँ आशः स्वयं ब्धयहरतनिय निखयो छुट्टय: कालो ऽ, । ग्रगमैत्र । तथा च श्वेताश्वत आमनन्ति, छा* संबंषि:” इति अस्तां नित्यनियमादणव-निरइयम षचिन्ता । संवेंथाष्यस्वि राख्थतचेष्टुः छल-संग्रहः । साक्षद संग्रद्धाभाग्न खोतिष्टोमाद्यत्र प्रकृति-पुरुवेकडपों— गद्विपवगन्तव्यम् । दृतीयचतुर्थेषौ ते अवलो बेडूषिकभारै चथ-लार्चि प्रक¢यतः, वैज्ञाक्षि-ग्रन्थेषु व्रीष्वग्नि काल प्रकरणे तल्लक्षणस् तन्नधकाङ्गभस्य च प्रचंतयत । अमा शान्तवि हु आदनश्चक्रानि' ऊँझपन्यू83चे तथा च ॐभित्र थारूणकेतुके मन्प्रमाभमति,--
- स्टुतिः श्रमक्षमैतिह्यमनुशनश्चतुष्टुप् ।
एतैरा/देथमण्ळी ऍव- बिंधश्ते *--इते । तक, स्टुतिरनुध्यतेशूलं मन्यादि-शास्त्रम् । प्रार्षे क्षेत्र अकृत्रिम वैश्योऽक्षरराशियेंमि-मदश्रमोपनिषभितं शैक्षिमयी सा । ऐतिह्यमितिहास-पुराणादिशम् ज्योतिःशास्त्रस्य ‘चुआंग्तंर्भाचे द्रष्टयः। अनुमीयते भूल-भूतस्ऋते वाक्यमुन्ने स्पर्मलः शिष्टाचारः । एष च स्यनुगNषकरवायरयै- म]शङ्कु
- चावाङ auतै ॐय धृतेश्च श्वातंकवनम्”--इति .
तदैवें स्मृयादीनां चतुल्यं २ट्रएन्नमू ! एतैश्चतुर्भिः सैंघ दिःयमण्डलं भकीयने,—इति क्षत्रपार्थः । नतु, स्मृत्यादीनी भडले गृधपॅभिस्तांनि न तु काल & = = 0 ८ ३ कालरोति त६ त के पश्वः ।
