प्रतिपभकर्णम् । वयं च विद्विनयोक्थमुपसयपश्यैतान्युट्ठन्ते हृतानि भूषणएफपिषधत कथञ्चिदुपिं योजयेद्वै शसंघ दनुसरेण द्वितीयायुतमं -प5पिंप यदन् संनीय तस्य श(श्रयैर्बनत्वात् । इत्थ “ऊ श-क्र पूर्वेतपिढ्य व्यवस्थितैः स्य, योऽर्थं द्वितीयायुषद निषेधः अभं शुक्लपक्ष-वधतथा योजनीयः । अद्यत्रापर्धा वचनं श्रुre-तृण-ए-३ग-धRKयं प्रतिआश्ते, तथापि कुङ्क ' विषयवसेव तस्य नश्य. । सांडूक्ष्ममुपजीव्र मधेसीद। कृष्णपक्षे द्वितीय-शृतयाः प्रतिपदं विमुखशात् । नश्येये सति सर मॅक्लपक्षे सहित व्हाम!तं नद्यः तदानीङ्गततिथः प्रसज्येतीति चेन् । अंयथ् । ६ संमुखं सथाद्व्यापिनी 'Venkateswaran raman (सम्भाषणम्)इति वचनेन ताद्व-विषये धृतिथेदं ना { vयमपहुंझुनू-शष¥याप्त छुक्लपत्रेऽपि झरेच ३ ज्येत, हते चेत् । भसङरू नकापूर्वस्थेिQमशक्षा अभयlत् । यदा मृतआवस्य विष्टःश्न तोंऽबिक या साः ऑतत् वैिःश्ङ्ताँ होतोऽधिके वा , नाट्या एभयतनेछ कैथोपेताथातिथेस्तद्वैषधं । न च, त्रिभुहूर्तेनेधः सधै-सीधुः न प्रीत्पिङ्घियः,--~इति छाकर्मोपम् ? सिंधयचनभाने सामान्य प्रकर्तव्यः । किंसीय-सुतेषचननिर्मेधस्य चूर्चॐ प्रति स्रमुदैवेधे सति द्रष्टयः । क्षारल स्यादियवनेन त्रिछर्द्धनेः भिधीयते । अपरकिंन्यचने तेऽध्येि ! तान्नभमत्र9ओं पूर्छवध्न र यस कृष्ण अतिशूर्परेद्युशनूत्रध्रुहूर्ता त ऽधिका वा स्यात् , तदा डैवोपोऽए। अन्यथा पूर्वञ्चभिलि निर्णः व्यासयचंने पूर्वविद्यां शुक्लप्रतिपदं मे दै=िये यहिते, व दैषब्बे प्रतिपानिमित्त उधवसो अयुक्षवत्युभयं वैियक्तिः वचनान्त रक्षिण तर्योः शृङ्गश्रुहिफा विंधानात् ;
