लमलयमारुतावतारतरङ्गितानङ्गधजाशुकेपु मदकलितकामिर्नागण्डूपराआईधुरोकपुलाकईतबकु लेपु मधुकरकुलकलङ्ककालीकृत??आल५ यककुसुमकुअलेपु अशोकतरुताडनरीणतरमौएणीयमीणे नृपुरैआकारसहस्रमुखरेपु विकसन्मुकुलपीरमलपुआई?तालिजालम?उसिञ्जितराउभगराहकारेषु अविरलकुसुगधूलिवालुकापुलिनधवलईतधरातलेपु भ४धुमदविडम्वितमधुकरकद।वकसंवाह्य मानलतादोलेपु उत्फुल्लपल्लवल?वलीलीयमानमत्तकोआईकलोल्लासितमधुशीकरोद्दामदुर्दिने७र्ं प्रो षितजनजायाजीवोपहारहृष्टगन्मथास्फालितचापरवभयस्फुटितपथिकशूऋदयरुआईधरार्द्रीकृतमार्गे पु अविरतपतत्कुसुमशरपतत्रिआपत्रसूत्कारवधिरीकृतीदद्ध्युखेपुथ् दिवाआपई प्रवृंत्तमदनरागाआंधाआईम साआरईकासार्थसंकुलेपु उद्वेलरातईररासागरपूरप्लाविते७र्ं सकलजीवलेकहृद१यानन्ददायकेपु म० जनानामुत्कीलकोत्कण्ठा येपु । उर्द्दाआग्कत्वा?ईतई भाबः । कोमलेति । कोमलो मृटुर्यो मत्ढयमारुतो मलयाआ?आईर्लस्तख्यावतार इतस्ततः प्रसरणं तेन तराआईआताआनीआ भां?आएताञ्यनाआ ध्वजांशुकाआनई मदनर्वंजयन्ती बसनाआईन येषु । मलयमारुतस्योद्दीपकत्शत् । अनप्तांवजकम्पनेनानङ्गस्य प्रोत्साहनं ?आचईतम् मदोईत । मदेनाहकारेण कलईता व्याप्ता याः कामईन्यः आस्त्रईयस्तासां गण्?_षसीधुश्चुलुकमद्यं तंएन रोकः आईरा?नं तेन पुलक्तईता रोमाआए?ता बकुलाः केरारा ये? । ?दं च वकुलतरुच्छायायां कात्मईनीनां मधु पानबर्णनम् । मधुकरेति । मधुकरस्य त्रमरस्य कुलाआईआआ सजार्तायवृदाआनई तान्येव कलङ्कोऽआ०ईआज्ञानं तेन कार्लाकृताआईन श्यार्माकृताआईन कालेयकाना जाआग्कानां कृसुमाआनीआ पुषगीण कुहप्रलाआनई मुकृलाआनई च ग्गेपु । ७ंआशोकेति । अशोकः कङ्कंलईर्यस्तरुर्वृक्षस्तस्य ताडनेनाघातेन रीणताआनई शीदताआईन रमर्णाना का मईनीनां मशीन्पुराशी रत्नागदकटकाआईआआ तेषां ?ंकारा अव्यक्तशव्दास्तेषां सहस्रेण मुखरा वाचाला येपु । विकसदिति । वईकसानीत स्मेरतां प्रामुबीत याआनई मुकुलाआईन गुच्छाः । पुद्धागणात्मईतई शेषः । तेषां यः प्गरईमल आमोदस्तेन पुआञ्जईताः रामूहईता येऽलयो ?मरास्तेषां जालं समूहस्तरय म?उ मनो हर य?ईसीज्ञतं श वीदतं तेन सुभगाः सुएदरा एतादृ?आआः सहकारा उआआ?आ ?आएपु । उआआवेरलेति । बत्त्वईर लानई आईनावईडाआनई यानई कुसुमानई सूनानई ते?आ धूलईः आग्राआआः । ओतत्वसाम्यात् । रौव वालकापुलईनं त्सईकतातटं तेन धवलईतं ओर्ताकृतं धरातलं पृआवीतत्ढं येषु । मध्विति । मधु ररास्तस्य मदेन वईड आईम्वता त्त्वईह्लर्लाकृता ये मधुकरा ?मरास्तेषां कदम्वकं समू?_स्तेन संवाहृआमाना इतस्ततो त्त्वईक्षईप्यमाणा या लता वल्लयस्ता आआव दोलाः प्रेङ्खा येपु । उत्फुल्लेऐति । उत्फु?आ वईजृआमीभताः प्गङ्गृबाः ष्कईसलर्ग्गाने याराआ मेबंत्त्वईधा लव?च्यो लतावईशेषास्तासु र्त्ढायमाना ७रा?त।आआर्नता प्राप्यमाणा य। मत्तकोआकईलाः पिकास्ता आईआरुआआआआईसतं बीहरनिआत येमधु ररास्तस्य शीकराआ कणास्तेरुद्दामदुआईर्दनमत्युग्रवार्दत्ढं येपु । प्रोषितेति । प्रोआर्?ग्ता अ?ग्देशे गता ये जना त्ढोकस्तेषां जायाः आस्त्रईयस्तासा जीवा असुमन्तस्तेषामुपहार उआघर??आं तेन हृष्टः प्रमुदईतो यो मंमथः कंदर्पस्तेनास्फा?ढईतमास्फाआएएटतं यबापं धनुस्तस्य यो रबः शतुदस्तस्माद्यद्भयं र्भातईस्तेन स्फुआईय्तानई त्त्वीईभन्नानई यान पाथईकहृदरग? ?गथजनत्वईत्तानई तेषा रुआईधरेण रत्तोनादीकृतो
पृष्ठम्:कादम्बरी-काशिनाथ पाण्डुरंग.djvu/259
दिखावट