गृहांतं लोकेन आवईशेपतोगुरुणा । प्रृआईऋउसद्धिऋरत्राउयशसे यशसे
वा?एरषृगुणाश्रयावाफलवती । आआश्ल् दाऋयी कुत्रोपयुज्यते
परमार्थःआतदस्या दोषसभावनाया प्रांयृश्चित्तमार्योदापयतुमे
वैशम्पायनानयनाय गमनाभ्यनुज्ञांतातेनानान्यथा मेदोषशु
द्धिर्भवतिआआकईकारणमाअनागते तुवैशम्पायनेतातस्यानयाऽ
संभावनया नापगन्तव्यमाअगतेच मयिवैशम्पायनेननाग
न्तव्यमायद्यसावन्येनानेतुमेवपार्येत तदातातस्याप्यनुल्लङ्घनी
यवचनैरोईभरवनिपतिसहस्रैरानीत एवस्यात् । तदार्यःकारयतु
मेगमनाभ्यनुज्ञयाप्रसादम् । नचतुरङ्गमैर्गच्छतोमेदृष्टायां
भूमौस्वल्पोपि गमनपारईक्लेशः । वैश।पायनमादायागतमेवमाम१ण्
वधारृयत्वार्यःआअपिचबाह्यखेदादसह्योन्तःखेदएवमेतद्वियो
गजन्माआअनुपदमेव स्कन्धावारमादायागच्छतीत्यमुना हेतुना
आवईनातेनागतोहम् । अन्यथाजन्मनः प्रभृतिकदा मयागतं
आईस्थतंक्रीडितंहासईतंपीतमशितं सुप्तंप्रबुद्धमुच्छ्वसितंवाविना
वैशम्पायनेन । यच्चश्रुत्वातस्मादेवप्रदेशान्न गतोस्मितन्?आ?
तेनैवतुल्योऽभूवमितिआ तदप्रतिगमनदे??आद्रक्ष् ?मामार्यःआ
१इत्यभिहितवति चन्द्रापीडेऽन्तःपीडोपरागरक्त रक्ततामरसा
नुकाआरीईण मुखे सपक्षपातां षटुदावलीमिव दृष्टिं निवेश्यैव
आगमनाय विज्ञापयतियुवराजःकिमाज्ञापयतिदेवःइतिशनैः
शनैः शुकनासो राजानमप्राक्षीत् । तथा पृष्टश्च शुकनासेन?०
किंआईचदिव ध्यात्वातारापीडः प्रत्यवादीताआर्यमयाज्ञातमे
तेप्वेव दिवसेपु संपूर्णमण्डलस्येन्दोर्ज्योत्स्नामिव करावलम्बिर्नां
स्यवधूंद्रक्ष्यामीआतईयावदयमपरोन्तर्हिताशापथोऋ जलदकाल
?प्र?ऐऐ?कारीवैशम्पायनवृत्तान्तोआवईलोमप्रकृतिनाविधात्रान्तरा
पातितःआयथा चायुप्मताभिहितमेवैतत्?आन तमन्यःशक्रोत्या??
नेतुमानचर्भ्रूईएआविनाऽयमत्र??कृम्रातदवश्यमेव तावन्नि
स्तीरतव्यो?र्?र्णवोऽमु?ऐएआ वैशम्पायनप्रत्यानयनाय
पृष्ठम्:कादम्बरी-उत्तरभागः(पि.वि. काणे)१९१३.djvu/91
दिखावट
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति