एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
( ୫ - ) पश्यत मूर्खतामेतयोः यौ सत्यपि सुन्दरे हये ( १) खेदाकिनी पादाभ्यां चलत:' । तदाकण्र्य दृहः सपदि श्यपृष्ठे खपुवमारोपितवान्, यावच्च अग्रे किञ्चिद् ग्रामान्तरं गच्छन् अासौत् तावत् , क्षेत्रप्रान्तो उपविश्य गोष्ठीं कुर्वत: कांचिद् वृद्धान् गो। पान् ददर्श । तेतु दृष्ट्र व कथयामासु: ‘अहो | पश्यत मृर्खतामेतस्य बालकस्य यो छद्ध पितरं भूमौ विसृज्य खयं हयमारुह्य याति, धिक् चैन मृखें य ( २) आसन्नमृत्युरपि एवं पुत्व' ( ३) लालयति " । तदाकण्य स बालः सपदि अशखा (३) दुत्क्ष,ल्य पितरमारोपयामास । किचिट्यो गत्वा ताभ्यां क्रौडन्तो बहवो वालका, खो दाक्षित्री = खित्री । आस्त्रय्त्यु: - किञ्चित्तपरिष्टिकोवित; । लाक्षयति = लाड्यहि । उत्खा,त्य = सवूर्दनम्रवर्तौर्य ।।’
