एतत् पृष्ठम् परिष्कृतम् अस्ति
________________
सामान्यपाद ४ . ईशानशिवगुरुदेवपद्धतौ
मुक्तिदं परमं दिव्यं सर्वसिद्धिप्रदायकम् ॥
सान्तं सर्वगतं शून्यं मात्राद्वादशभिः स्थितम् । ह्रस्वा ब्रह्म समाख्याता दीर्घा ह्यङ्गानि षण्मुख! ॥” इति ।
रत्नत्रयेऽपि -
"स तु शब्दश्चतुर्धा वाग्वैखर्यादिविभेदतः ।
जायते बिन्दुसंक्षोभादनन्तस्यार्थसिद्धये ॥” इति । शक्तिर्नादो महामाया व्योमेति च चतुर्विधम् ॥ ३२ ॥ बिन्दोरेवास्य तु पुनश्चतस्रो वृत्तयः स्मृताः । वैखरी मध्यमा चैव पश्यन्ती चापि सूक्ष्मया ।। ३३ ।। व्युत्क्रमेण भवन्त्येताः कुण्डलिन्यादितः क्रमात् । सूक्ष्मा कुण्डलिनीमध्ये ज्योतिर्मात्रात्यणीयसी ॥ ३४ ॥ अश्रोत्रविषया तस्मादुद्गच्छन्त्यूर्ध्वगामिनी । स्वयंप्रकाशा पश्यन्ती सुषुम्नामाश्रिता भवेत् ॥ ३५ ॥ सैव हृत्पङ्कजं प्राप्य मध्यमा नादरूपिणी ।
अन्तःसञ्जल्पमात्रा स्यादविभक्तोर्ध्वगामिनी ॥ ३६ ॥
सैवोरःकण्ठतालुस्था शिरोघ्राणद्विजोपगा ।
जिह्वामूलोष्ठनिष्टयूता कृतवर्णपरिग्रहा ॥ ३७ ॥
शब्दप्रपञ्चजननी श्रोत्रग्राह्या तु वैखरी । हकारः सविकारोऽथ रेफेण समयुज्यत ॥ ३८ ॥
ईकारमभजत् तस्माद् बिन्दुनादविभूषितः ।
शक्तिबीजं हि तद्योगात् प्रपञ्चोत्पत्तिकारणम् ॥ ३९ ॥ हरत्वाच्च हरित्वाच्च पुंप्रकृत्योस्तु युक्तयोः । श्लिष्टोचारितयोः शाब्दं रूपं तद्बीजमीरितम् ॥ ४० ॥ हकारस्तु भवेत् प्राणो रेफो वह्निरुदाहृतः । ईकारस्तु भवेन्माया बिन्दुरीश्वर उच्यते ॥ ४१ ॥
