व्यापस्तम्बीये श्रौतसूत्रे यदि पाचौता निर्वाीपस्तदा द्वाभ्यामपि यजुभ्या रुपये लुचावासाद- येत् । यदापि सुवायां पत्नी: संयाजयिष्यन्ति तदापि नियतं सुतो- नयम सादनं च नित्यवदेव विधानात् । अत एनापनीमंयाजार्थलम- - प्यनयोः सूचितं भवति। तेन पियायामपि क्रियते ॥ सुभ्यां सुवाभ्यां वा पत्नी संयाजयन्ति । ताभ्यामेव सुग्भ्यां यजन्तीत्येकः कल्पः तत्यानौयान्यामागन्तुका सुवाम्यामिति द्वितीयः । महवार्थस्तु सुवः सर्वच नित्यः तत्र जुहू स्थानीयः सुवः पृथुबिलः सामथ्वीत् ॥ वेदमुपष्टतं कृत्वा जुवा सुवेख वेत्येके । ७ ॥ सुत्रेषेति ग्रहणार्थस्यैव सुखानुवादः । वेदमुपभृतः स्थाने हवा यथा पूर्व बुद्धा वेत्यर्थः । सुवेर पि कश्चिदागन्तुजैज्ञा सह धार्यत इत्यन्ये || अपरेण गार्हपत्यमूर्ध्वशव आसीना ध्वानेनोपांशु वा पत्नी: संयाजयन्ति | ८ | अत्र स्वरयच्चनयोः पृथगुपकन्धिः स ध्वनिध्वनः । सुखप्रयत्नवान- नभन्दप्रयोगः उपांडः । अनयो फुटेन शेष इति क्रुष्टु स्वरापवादार्थं वचनम् । पनौरिति वच्चमाण देवता: समाचष्टे देवपक्षोसंबन्धात् || दक्षिणोऽध्वर्युरुत्तर आम्नीओ मध्य होता है | गत ॥
