मार्कण्डेयपुराणे तु ।
शक्रायुधं वाऽर्धरात्रे दिवा वा ग्रहणं तथा ।
दृष्ट्वा मन्येत संक्षीणमात्मजीवितमात्मवित् ॥
देवलः ।
रात्रौ चेन्द्रायुधं पश्येद्विवा नक्षत्रमण्डलम् ।
परनेत्रेषु चात्मानं न पश्येत् स न जीवति ॥
लिङ्गपुराणब्रह्माण्डपुराणयोरप्येवम् ।
कालावल्याम् ।
दिवोल्कापतनं पश्येन्नक्तं चेन्द्रधनुस्तथा ।
गम्यते तेन मासेन मृत्योर्वदनकोटरम् ॥
आदित्यपुराणे तु ।
उल्का दिवा चेन्द्रधनुर्निशायां विद्युल्लता व्योम्नि विना पयोदैः ।
मासि प्रपूर्णे स च संप्रयाति तां खण्डितां खां प्रकृतिं प्रयाति ॥
चरकः ।
मरीचीनसतो मेघान्मेघान् वाऽप्यसतोऽम्बरे ।
विद्युतो वा विना मेघान् यः पश्यति स नश्यति ॥
मयूरचित्रे तु ।
विना वातं विना मेघं तोयपाते जनक्षयः ।
मासत्रयस्य मध्ये च प्रभुर्दृष्ट्वा विनश्यति ॥
हव्यं सहस्रं तत्रैकः समिधो वेतसस्य च ।
कयानश्चित्रमन्त्रेण देया गौर्द्विजभोजनम् ॥
सुश्रुतः ।
विमानयानप्रासादैर्यश्च संकुलमम्वरम् ।
स्वस्थः स लभते व्याधिं व्याधितो मृत्युमृच्छति ॥
अतिपश्यतीति सम्बन्धः । मयूरचित्रे तु ।
छत्रध्वजविमानानि दृश्यन्ते गगने यदि ।
