तिला वाऽप्यर्धतैलाः स्युरतिला वा भयाय च ॥
अन्यं वा धारयेत् पुष्पं फलं वा विकृतं द्रुमः ।
धान्यानां वैकृते क्षेत्रं समं शस्येन दापयेत् ॥
सौम्यं चरुं पुष्पफलं विकृतं पशुमेव तु ।
क्षेत्रमध्येऽथ होमं तु निर्वपेच्छस्यवैकृते ।
भौमेनैवानुवाकेन निर्वपेच्छस्यवैकृतम् ।
सदक्षिणैर्द्विजैर्भुक्तैः कर्त्तारं वाऽर्चयेत् ततः ॥
मयूरचित्रे ।
धान्यात् सर्षपा जायन्ते गृहे क्षेत्रेऽथ चत्वरे ।
दुर्भिक्षं तत्र देशे स्याद्राजोपद्रव एव वा ॥
म्रियते च प्रभुस्तस्य वर्षस्याभ्यन्तरेण तु ।
सहस्रं समिधां तत्र हव्यमष्टोत्तरं स्मृतम् ॥
औदुम्बर्या इमा रुद्रा मन्त्रैर्गोदानभोजनैः ।
तत्रैव ।
उत्पतन्ति च धान्यानि गृहे चत्वर एव वा ।
म्रियते च सुतस्तस्य सप्तमासाद्विदूरतः ॥
तत्र दूर्वायुतं हव्यं मन्त्रोऽस्मिन् जातवेदसः ।
दक्षिणा गौर्ब्राह्मणानां भोजनं शुभकारकम् ॥
तत्रैव ।
अनग्नौ व्रीहद्यो यत्र स्फुटन्त्यन्येऽनुगा इव ।
मासाभ्यन्तरमात्रेण तत्र स्यान्नृपतेर्वधः ॥
आग्नेयी शान्तिरत्र स्यादनग्निज्वलनोदिता ।
तत्रैव ।
अङ्कुरान्न विना तोयं धान्यान्यग्निं विनैव तु ।
लाजाः स्युस्तत्र गोधान्यपुरोन्मादः प्रवर्त्तते ॥
