६४ श्र० ] धूपादिप्रतिष्ठाकथनम् । १ ३ नेमें चोन्मीलयेचित तञ्चतुर्मधुरतये ॥ १० ॥ ज्योति सम्पूरबेई म्यां गुरवे गामधापयेत् । समुद्रव्ये ई त्यभिषिश्चेद् वरुण पूर्वकुभत ॥ ११ ॥ समुद्र गच्छ गाई यात् सोमो धेन्विति वर्षकात् । देवीरापो निर्झराह्निर्नदानि पश्ञ्चनयत ॥ १२ ॥ दोन पावमान्याऽथ तौर्थक । आपो हि ष्ठा पञ्चगव्या हिरण्यवर्णेति स्वर्णजात् ॥ १३ ॥ आपो अस्मति वर्षोत्यैर्मात्या कूपसम्भवे । वरुणश्च तडागोत्यर्वरूपाद्भिख वश्यत ॥ १४ ॥ आपो देवीति गिरिजैरेकाशी तिघटेत 1 खापयेद् वरुणस्प्रेति स्ववो वरुण चार्ध्य कम ॥ १५ ॥ व्यावत्या मधपर्कन्तु बृहस्पतेति वस्त्रकम् । वरुणेति पवित्रन्तु प्रयवेनोत्तरोयकम् ॥ १५ ॥ यद्दारथेन पुष्पादि प्रदद्याद् वरुणाय तु । चामर दर्पण छत्र व्यजन वैजयन्तिकास् ॥ १७ ॥ मूलेनोत्तिष्ठेत्यत्याप्य ता रात्रिमधिवासयेत् । वरुणचेति सानिध्य ग्रहारण्येन पूजयेत् ॥ १८ ॥ सजीवीकरण मूलात् पुनर्गन्धादिना यजेत् । मण्डपे पूर्ववत प्राच्यं कुण्डषु समिदादिकम् ॥ १८ ॥ वेदादिमन्त्र गंन्धाद्यायतस्रो वेनवो दुहेत् । दिवो वै यवचरु तत सस्थाप्य होमयेत् ॥ २० व्यावृत्या बाथ गायत्रा मूलेभामन्ववेत् तथा । सूर्याय प्रजापतये चौ खाहा चान्तरिचक' ॥ २१ ॥ तस्यै स्विट तत ।
