[१३१ अध्यायः । धातचनादिकवनं। अयस्तस्य सदाकासं सहयामे चैव भौष। अस्वनाम यदा योधो मियते धमिवारितः(१) ॥५॥ प्रथमो दीर्घ प्रादिस्थो हितीयो मध्ये पन्तकः । दो मध्येम प्रथमान्तो आयेते नात्र संशयः ॥ ६ ॥ पुनधान्ते यदा चादी(९) स्वरारूठन्तु दृश्यते । अस्वस्य मरणं विद्याद दीर्घस्यैव जयो भवेत् ॥ ७ ॥ नर चक्र प्रव च्यामि पिण्हात्मकं यथा । प्रतिमामालिखेत् पूर्व पचावाणि विन्यसेत् ॥ ८॥ गोर्षे वीणि मुले चक है ये नेत्र योन्यसेत् । वेदमस्यानि हस्ताभ्यां कर्णे ऋतहयं पुनः ॥ ८ ॥ हृदये भूसमस्यानि षड़लागि तु पादयोः । नाम हाई स्पट कला चक्रामध्ये त विम्यभेत् ॥ १० ॥ मे शिरोदशकणे याम्यहम् च पादयोः दोषावामहस्ते तु पुनर्गधे सु पादयोः ॥ ११ ॥ यस्मिवृक्षे स्थितः सूर्यः मोरिभीमस्त सैक्षिकः । सम्मिन् स्थान स्थित विद्याद धातमेव न संशयः ॥ १२ ॥ जयचक्र प्रवक्ष्यामि प्रादिशान्ताय वै लिनेत्। रेखायोदगालिस्य बड़े सास्तिर्य गालिखेत् ॥ १३ ॥ दिग् ग्रहा मुनयः सूर्या ऋविद्रस्तिथिः क्रमात् । मूर्छनास्मृतिवेदजिना(१) प्रकसमा अधः ॥ १४ ॥ मिथले विधारित रमिभियते २ पक्षाचालक, म. ..। अधिारत रनि ०,००। ममानियाविका शिकार
